တပ္မေတာ္အတြင္းက ဆရားမ်ားရဲ ့ အခန္း

အေရွ႕ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္လက္ေအာက္ခံ တပ္ရင္းတစ္ခုမွ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္က် တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ဦး

ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တြင္းကဆရာမ်ားရဲ႕ အခန္းက႑ အပိုင္း - (၁)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ထက္မင္း (မဇၥ်ိမ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ဒီေဆာင္းပါးမွာေတာ့ တပ္တြင္းေအာက္ေျခက ဆရာလို႔ အေခၚခံရတဲ့ ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္နဲ႔ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြ အေၾကာင္းကို စံုစံုလင္လင္ တင္ျပသြားပါမယ္။ ရဲေဘာ္ေတြအထက္ တဆင့္ျမင့္သူေတြဟာ ဒုတပ္ၾကပ္နဲ႔ တပ္ၾကပ္ေတြ ျဖစ္ၾကၿပီး သူတုိ႔ကုိ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အငယ္ဆုံး တပ္မႉးငယ္ေတြ၊ တပ္စိတ္မႉးေတြလုိ႔ တင္စား ေခၚေဝၚၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ထမင္းဟင္းခ်က္ရတဲ့ ဘဝက ကင္းလြတ္သြားၿပီး ဆရာလို႔ အေခၚခံရတဲ့ ဝိေသသ ဂုဏ္ထူးနဲ႔အတူ တန္းစီေနရာေပးရင္ ေတာင္မွ ရဲေဘာ္ေတြထက္ အခြင့္အေရး အနည္းငယ္ ပုိရလာၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဆရာျဖစ္လာၿပီ ဆုိကတည္းက ေပ့ါပါးတဲ့ ေသနတ္ကို ကုိင္ရတာကအစ ကြာျခားသြားၿပီး ကင္းဇယားေတြ ၾကီးၾကပ္ ေရးဆဲြရကာ ကင္းေစာင့္ရင္ေတာင္ စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရသြားၾကပါတယ္။ ေရွ႕တန္းတုိက္ပြဲေတြမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ အင္အားထုထည္ ၾကီးမားစြာျဖင့္ တိုက္ခိုက္ပါေစ၊ ေနာက္ဆုံး တိုက္ပဲြရဲ႕ အဆုံးအျဖတ္ကို ေပးတာကေတာ့ တပ္စိတ္ကသာ ျဖစ္ၿပီး အဓိက အေရးပါတာကလည္း တပ္စိတ္မႉး ဆရာေတြ ျဖစ္ၾကတဲ့ ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ (Corporal) ေတြပဲ ျဖစ္ၾက ပါတယ္။

တပ္စိတ္မႉး ဆရာေတြဟာ ရိကၡာေဝငွရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ လက္နက္ၾကီး၊ လက္နက္ငယ္၊ က်ည္္ခြဲေဝရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ကင္းပုန္းဝပ္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္၊ လွည့္ကင္းထြက္ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ လူနာနဲ႔ရိကၡာ ပ႔ုိႀကိဳလုပ္ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းေၾကာင္း လုံၿခဳံေရး ယူတဲ့အခါ ျဖစ္ျဖစ္၊ အေျခခံ အက်ဆုံးျဖစ္လို႔ အေရးပါတဲ့ က႑တရပ္မွာ ပါဝင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ တပ္ရင္းမႉးေတြဟာ စစ္ဆင္ေရး အေရးၾကီးလာရင္ အရာရွိေတြနဲ႔ ဆရာၾကီးေတြကိုသာမက တပ္စိတ္မႉးဆရာေတြ အဆင့္ထိ ေခၚယူကာ Briefing လုပ္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒုတပ္ၾကပ္၊ တပ္ၾကပ္ ျဖစ္လာၿပီဆုိရင္ တပ္စိတ္မႉးသာမက လစာၾကပ္တာဝန္၊ ဆက္သြယ္ေရးတာဝန္၊ လက္ေျဖာင့္ တပ္စိတ္မႉးတာဝန္၊ တပ္ရင္းမႉးရဲ႕ အနီးကပ္ လူယုံေတာ္တာဝန္၊ စုိက္ပ်ဳိးေရး ေမြးျမဴေရးတာဝန္၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ယာဥ္ေမာင္းတာဝန္၊ စရဖ အၾကပ္တာဝန္ စသျဖင့္ လုိင္းမ်ားစြာ၊ ရာထူးဌာနမ်ားစြာ ပြင့္သြားၿပီး မိမိရဲ႕ ၾကိဳးစားအားထုတ္မႈ၊ အထက္လူၾကီးေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ သစၥာရွိမႈအေပၚ မူတည္ကာ တက္လမ္းမ်ားစြာလည္း ရွိေနပါတယ္။

အၾကပ္ေတြအတြက္ သင္တန္းမ်ားစြာ ေခၚယူလို႔ တက္ေရာက္သင္ၾကားခြင့္ရွိၿပီး သင္တန္းမွာ ထူးခြၽန္ပါက ပညာသည္ တပ္ဖဲြ႔ေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဆက္သြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔၊ စစ္ေျမျပင္ အင္ဂ်င္နီယာတပ္ခြဲ၊ အေျမာက္နဲ႔ သံခ်ပ္ကာ တပ္ဖြဲ႔ေတြအျပင္ စစ္ဖက္လုံၿခံဳေရးရာ တပ္ဖြဲ႔ေတြကလည္း ေခၚယူေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ တပ္ၾကပ္အဆင့္ကို ေရာက္ရင္ ဗုိလ္ေလာင္း သင္တန္းသုိ႔ တက္ေရာက္ခြင့္ လုိင္းကိုလည္း ဖြင့္ထားတာမို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေရာင္ျခည္လည္း ရွိလာပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ အၾကပ္ေတြဟာ မိမိတုိ႔ရဲ႕ မူရင္း ရဲေဘာ္ဘဝကုိ ေမ့ၿပီး ဘဝင္ျမင့္ကာ ဆရာၾကီးေတြရဲ႕ စည္းစိမ္ဥစၥာကုိ အားက်ေနတာလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕အၾကပ္ေတြက်ေတာ့ ကံေကာင္းၿပီး အျမန္ျဖစ္လာရာ ေအာက္သက္ မေက်ၾကတာမ်ိဳးလည္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ အၾကပ္ထဲမွာ ေရပန္းစားတာကေတာ့ လစာၾကပ္ျဖစ္ၿပီး စစ္သည္ေတြရဲ႕ လစာေငြနဲ႔ ရိကၡာစုိေငြတုိ႔ကုိ ကုိင္တြယ္ရတာမုိ႔ တပ္ခြဲမႉးရဲ႕ ယုံၾကည္စိတ္ခ်ရမႈနဲ႔ အားအထားရဆုံးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖ်တ္လတ္မႈ၊ ပညာအရည္အခ်င္း အနည္းဆံုး ၈ တန္း ရွိမႈ၊ ႐ုိးသားမႈ၊ ႐ုံးလုပ္ငန္း ကြၽမ္းက်င္မႈ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္မႈ စတာေတြနဲ႔ ျပည့္စုံရပါမယ္။

တပ္ရင္းေတြ ေရွ႕တန္းထြက္ၿပီဆိုရင္ လစာၾကပ္ဟာ သက္ဆိုင္ရာ မိမိတပ္ခြဲက အရာရွိ စစ္သည္ေတြရဲ႕ သာေရး၊ နာေရး ကိစၥေတြကို အကုန္လုံး သိမ္းက်ဳံးလုပ္ေပးရတဲ့အျပင္ အိမ္ေထာင္သည္လုိင္းကုိလည္း ၾကီးၾကပ္ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းဆက္စပ္မႈအေနနဲ႔ တပ္ေရးဗုိလ္ၾကီးဆုိသူကို ခစား ႏွစ္ပါးသြားရပါတယ္။ လစာၾကပ္ဟာ မၾကာခဏ ခြင့္မဲ့ ပ်က္ကြက္ျဖစ္ေနတဲ့ စစ္သည္ေတြရဲ႕ လစာ၊ ရိကၡာ၊ စစ္ဝတ္ပစၥည္းေတြကုိ အျပန္အလွန္ “ဗုန္း” ၾကတဲ့ C.Q လုိ႔ ေခၚတဲ့ တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ၾကီး၊ တပ္ခြဲမႉးနဲ႔ တပ္ေရးဗုိလ္ႀကီးတုိ႔ အၾကားမွာ ၾကားညႇပ္ရတဲ့ တရားခံလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လစာေတြကို ထုတ္ယူေပးတဲ့ တပ္ေရးဗုိလ္ၾကီးက မသမာမႈ လုပ္လုိ႔ ေငြလုိရင္လည္း လစာၾကပ္အေနနဲ႔ စုိက္ေလ်ာ္ရသလုိ C.Q နဲ႔ တပ္ခြဲမႉးတုိ႔အၾကား ၾကားညႇပ္ရတဲ့ အျဖစ္မ်ဳိးေတြကိုလည္း သူတို႔ ၾကဳံေတြ႔ရတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ဗလာစာအုပ္၊ ေဘာပင္နဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနတတ္သလို ကပ်ာကယာ သြားလာရင္း ပါးစပ္က ပြစိပြစိနဲ႔ ေရရြတ္ကာ ေခါင္း႐ႈပ္ေနတာကိုလည္း ေတြ႔ရွိရပါတယ္။

လက္နက္တုိက္တာဝန္ ယူရတဲ့ အၾကပ္ကေတာ့ လက္နက္၊ ခဲယမ္းပစၥည္းေတြကုိ ထိန္းသိမ္းရၿပီး စစ္ခုံ႐ုံးက သူ႔ကုိ အၿမဲတမ္း ၾကိဳဆုိရေလာက္ေအာင္ အႏၲရာယ္မ်ားလွပါတယ္။ သူဟာ စစ္သည္ေတြ ေရွ႕တန္းက ျပန္လာရင္ ေပ်ာက္ရွတဲ့ လက္နက္ခဲယမ္း မွန္သမွ်ကို C.Q နဲ႔ တပ္ခြဲမႉးထံ အၿမဲတမ္း တင္ျပရၿပီး တာဝန္ယူကာ ေျဖရွင္းေပးေနရပါတယ္။ လက္နက္တုိက္ တာဝန္ခံဟာ ဒုတပ္ရင္းမႉးနဲ႔ တပ္ရင္းမႉးတို႔ ေရွာင္တခင္ ဝင္စစ္လိုက္လုိ႔ စာအုပ္စာတမ္းပါ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေျမျပင္စာရင္းဇယား မကုိက္ညီရင္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲသုိ႔ ေစ်းဦးေပါက္ ဝင္ရတဲ့သူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ သူ႔ကို အၿမဲတမ္း ေသာကေတာင္တန္း ဗ်ာပါလႊမ္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

ဒုတိယ ဆဲဆုိအခံရဆုံး သူကေတာ့ ဗဟုိကင္း ကင္းမႉးတာဝန္ယူရတဲ့ အၾကပ္ျဖစ္ၿပီး လူၾကီးေတြလာတုိင္း အၿမဲတမ္း အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာ ေငါက္ငမ္းဆဲဆုိသြားတာ အခံရဆုံးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ည္လြတ္ေျမမွာ ေနရေပမယ့္ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ေနရၿပီး စိတ္ေသာက ဖိစီးစြာနဲ႔ ေနရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ဳပ္သားေတြကုိ လုပ္အားေပး လုပ္ခုိင္းရင္ျဖစ္ေစ၊ အိမ္သာ သြားခုိင္းရင္ျဖစ္ေစ၊ ထြက္ေျပးမႈ မၾကာခဏ ရွိတာေၾကာင့္ အရင္ဆုံး ေစ်းဦးေပါက္ အခ်ဳပ္ခန္းဝင္ရတဲ့ ဗဟိုကင္း ကင္းမႉးဘဝဟာလည္း သနားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။

အၾကပ္ထဲမွာ အေရးပါဆုံး ေနာက္အမ်ဳိးအစား တခုကေတာ့ စရဖ အၾကပ္ျဖစ္ၿပီး တပ္ရင္း႐ုံးရဲ႕ စစ္ဦးစီးပုိင္းဆုိင္ရာ အျမင့္ဆုံးေနရာကို ရထားသူပီပီ ဘဝင္ေလဟပ္ကာ ဘဝတူ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ဆရာအခ်င္းခ်င္းကို ၾကည့္ရင္ေတာင္ အေပၚစီးမွ ၾကည့္တတ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ထိပ္တန္းလွ်ဳိ႕ဝွက္အဆင့္ စာရြက္စာတမ္းေတြ၊ ေျမပုံ အတုိဝွက္၊ ေၾကးနန္းစာေတြ ကုိင္ရသူပီပီ အရာရွိေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း ခံရလို႔ အထူးအခြင့္အေရး ရကာ တန္းစီျခင္း၊ လုပ္အားေပးျခင္းတုိ႔မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ စတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ရရွိသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္တြင္းက ဆရာမ်ားရဲ ႔ အခန္းက႑ (အပိုင္း ၂)

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္ထက္မင္း (မဇၥ်ိမ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)

ဒုတိယ အခြင့္အေရး ရသူေတြကေတာ့ ေလလႈိင္း စစ္သည္ေတြလို႔ ၾကံဖန္ ဂုဏ္ယူတတ္ၾကတဲ့ ဆက္သြယ္ေရး အၾကပ္ေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆက္သြယ္ေရး အၾကပ္ေတြ စက္ထိန္းသိမ္းမႈ ည့ံဖ်င္းရင္ အေရးေပၚ ကိစၥေတြမွာ စက္ေခၚလို႔ မရေလာက္ေအာင္ ဒုကၡေရာက္တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေရွ႕တန္းမွ အရာရွိ စစ္သည္ေတြရဲ႕ သာေရး၊ နာေရး အုပ္ခ်ဳပ္မႈကိစၥ စတာေတြကုိ ေနာက္တန္းကို အဝင္အထြက္လုပ္ရတဲ့ တခုထဲေသာ ထြက္ေပါက္ ျဖစ္တာမုိ႔ ဆက္သြယ္ေရးစက္ကုိ မွီခုိအားထားေနၾကရလုိ႔ ဆက္သြယ္ေရး အၾကပ္ေတြဟာ အေရးပါလွသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

တပ္မေတာ္မွာ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြနဲ႔အထက္ အရာခံဗုိလ္အထိ အဆင့္ေတြကုိ ဆရာၾကီးေတြလုိ႔ ေခၚေဝၚသမုတ္ၾကပါတယ္။ Sergeant လုိ႔ ေခၚတဲ့ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြဟာ တပ္စုတစုရဲ႕ တျခားအဆင့္ေတြထဲမွာ အၾကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး သူ႔အထက္မွာ အရာရွိသာ ရွိပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ လက္ေအာက္မွာ တပ္စိတ္ ႏွစ္စိတ္ကေန သုံးစိတ္အထိကုိ ကုိင္တြယ္ခြင့္ရၿပီး အေတြ႔အၾကံဳ ရင့္က်က္လုိ႔ သူတို႔ကို ေနရာေပးထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အရာရွိေတြကေတာင္ ဆရာၾကီးေတြရဲ႕ အၾကံဥာဏ္ကုိ အေလးထားရၿပီး တျခားရဲေဘာ္ေတြ၊ ဆရာေတြရဲ႕ အက်င့္သီလ၊ လုပ္ရည္ကုိင္ရည္၊ စြမ္းရည္ေတြကိုသိဖို႔ သူတို႔ကို ေမးျမန္းအားကိုးေနရပါတယ္။

အရာရွိေတြဟာ မၾကာခဏ ေျပာင္းလဲေနၾကတာမုိ႔ တခါတရံ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြက တပ္စုမႉး အရာရွိေတြထက္ေတာင္ ရဲေဘာ္ေတြအေပၚမွာ ၾသဇာအာဏာ လႊမ္းမုိးတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြက သူတို႔ကို ခ်စ္ေၾကာက္႐ုိေသၾကရၿပီး စစ္ေျမျပင္မွာ သူတို႔ဟာ အားအကုိးရဆုံးလည္း ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တပ္ၾကပ္ၾကီး ျဖစ္လာရင္ တုိက္ခုိက္ေရး တပ္ေတြသာမက တပ္ရင္းမႉးရဲ႕ အနီးကပ္ လက္ေျဖာင့္တပ္စိတ္ တပ္ၾကပ္ၾကီးအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံႏုိင္ၿပီး ရဲေဘာ္ေတြကေတာ့ ကြယ္ရာမွာ အဲဒီ “လက္ေျဖာင့္တပ္ၾကပ္ၾကီး” ဟာ တပ္ရင္းမႉးကုိ “ဖား” ရလြန္းလုိ႔ “လက္ေကာက္တပ္ၾကပ္ၾကီး” လုိ႔ ေနာက္ေျပာင္ေခၚေလ့ရွိပါတယ္။

အလားတူ ဆက္သြယ္ေရး တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ စရဖ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ ေဆးဘက္ဆုိင္ရာ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ ရိပ္သာတာဝန္ခံ တပ္ၾကပ္ၾကီး၊ တပ္ရဲ တပ္ၾကပ္ၾကီး စတဲ့ ေနရာေကာင္းမ်ားစြာရွိၿပီး သူတို႔ဟာ အစုအဖြဲ႔တခုကို အုပ္ခ်ဳပ္ရတဲ့ လုပ္ပုိင္ခြင့္အာဏာ အေတာ္အတန္ ရရွိလာၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီထက္ျမင့္တဲ့ ေနာက္ရာထူး တခုကေတာ့ တပ္ခြဲတပ္ၾကပ္ၾကီး (C.Q) ျဖစ္ပါတယ္။ (C.Q) ဟာ တပ္ခြဲတခြဲရဲ႕ ရိကၡာမ်ဳိးစုံ၊ ခဲယမ္း၊ စစ္ဝတ္၊ ဝန္ထမ္း စတာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ရတာမုိ႔ တပ္ခြဲ ထမင္းအုိးၾကီးကုိ “ခြ” ထုိင္ရတဲ့ သူလုိ႔ ရဲေဘာ္ေတြက သတ္မွတ္ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ (C.Q) ေတြဟာ လက္ေအာက္ ရဲေဘာ္ေတြကုိေတာ့ ရိကၡာစေကး အျပည့္မေပးလို႔ မၾကာခဏ ျပႆနာတက္ေလ့ရွိတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဝက္သားနဲ႔ အမဲသား ေပၚၿပီဆုိရင္လည္း “အသည္းအျမစ္ အေကာင္းဆံုး အရာရွိစားသံုး၊ ေခါင္းနဲ႔ အသား အလြန္မ်ား (C.Q) ေတြကဝါး၊ အ႐ုိးအရင္း ကိုက္စရာ ရဲေဘာ္ပါးစပ္မွာပါ ” ဆုိၿပီး ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကရပါတယ္။

ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ စားဝတ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္မႈ ရွိ/မရွိ ဆိုတာဟာ တပ္ခဲြမႉးနဲ႔ (C.Q) အေပၚမွာ အမ်ားၾကီး မူတည္ေနပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြ ထြက္ေျပးရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ခြင့္ျပန္ရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ သင္တန္းတက္ရင္ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ရဲ႕ရိကၡာ၊ ရိကၡာစုိေငြနဲ႔ စစ္ဝတ္ေတြကုိ “ဗုန္း” ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတဲ့ သူေတြကေတာ့ (C.Q)၊ တပ္ခြဲမႉးနဲ႔ လစာၾကပ္တုိ႔သာ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ရိကၡာစားအင္အား ဇယားခ်ဳပ္ကုိ ေန႔စဥ္ကုိင္တြယ္ ေရးဆြဲေနၿပီး လုိတုိးပုိေလ်ာ့ကာ ဂဏန္းေပါင္းစက္နဲ႔ နပမ္းလုံး ေနသူမွာ (C.Q) ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြကေတာ့ ျပႆနာျဖစ္မွာ စုိးရိမ္လို႔ (C.Q) တာဝန္ကုိ မယူခ်င္ေတာ့ဘဲ ဒုအရာခံဗုိလ္ တန္းျဖစ္ခ်င္သူေတြလည္္း ရွိၾကပါတယ္။ ဆက္သြယ္ေရး၊ စရဖ၊ အနီးကပ္ လုံၿခံဳေရး လက္ေျဖာင့္ဆိုင္ရာ တပ္ၾကပ္ၾကီးေတြဟာ တပ္ရင္းမႉး၊ ဒုတပ္ရင္းမႉးေတြနဲ႔ တုိက္႐ုိက္လုပ္ကိုင္ေနရသလုိ အထက္ဌာနေတြနဲ႔လည္း ဆက္သြယ္လုပ္ကုိင္ေပးေနရလို႔ အာဏာလက္ေစာင္းထက္သူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။

တပ္ရင္းမႉးေတြဟာ တပ္ေအာက္ေျခမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို သိရွိဖို႔ လူယံုေတြကို ဆရာၾကီးေတြကို ေမြးထားတတ္ၾကသလို ေနရာေကာင္းေပးကာ သူေကာင္းျပဳထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီဆရာၾကီးေတြရဲ႕ ဇနီးမယားေတြကလည္း တပ္ရင္းမႉးကေတာ္နဲ႔ ပနာသင့္ရတဲ့အျပင္ အခ်ိန္ျပည့္ သြားေရာက္ကာ ေဝယ်ာဝစၥ လုပ္ေပးၾကရပါတယ္။ ဇနီးမယားေတြဟာ တပ္တြင္းေအာက္ေျခက သတင္းေတြကိုလည္း တင္ျပၾကရပါတယ္။ အခုဆိုရင္ တခ်ဳိ႕တပ္ေတြမွာ တပ္ရင္းမႉးကေတာ္ေတြေတာင္ ႐ံုးခန္းသီးသန္႔ဖြင့္ကာ ေန႔စဥ္ ဓာတ္ဆီ သံုးစြဲမႈ၊ ရိကၡာအေနအထား၊ တပ္တြင္းသာေရး နာေရးကိစၥေတြ၊ တပ္တြင္း စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြကို စီစဥ္ညႊန္ၾကားေနတာကို အံ့ၾသစဖြယ္ ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။

ဒါေတြကို ၿခံဳငံုသံုးသပ္ရမယ္ဆိုရင္ တပ္တြင္းေအာက္ေျခမွာ တပ္ရင္းမႉး ဇနီးေမာင္ႏွံနဲ႔ အဆင္ေျပမွသာ ေနရာေကာင္း ရရွိကာ အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ အဆင္ေျပတဲ့သူဆိုတာလည္း လက္ခ်ဳိးေရတြက္လို႔ ရသလို စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းမႈေၾကာင့္ အၿမီးက်က္ အၿမီးစား၊ ေခါင္းက်က္ ေခါင္းစား၊ ဘဝကို မနည္း႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားးေနၾကရပါတယ္။ မြန္းက်ပ္မႈနဲ႔ အမိန္႔၊ အာဏာေအာက္မွာ ထြက္ေပါက္ပိတ္ရင္း နား၊ မ်က္စိလည္း အပိတ္ခံထားၾကရပါတယ္။ ဒ့ါေၾကာင့္ တပ္တြင္းေအာက္ေျခမွာ အေရးပါလွတဲ့ ဆရာေတြကို စည္း႐ံုးရင္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တြန္းလွန္ႏိုင္ၾကဖို႔ ရည္ရြယ္ေရးသားလိုက္ရပါတယ္။