၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္-ၾသဂုတ္ လထဲမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ေဇယ်က ဦးႏုကို ဗိုလ္လက္်ာကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးကေန ဖယ္ရွားေပးဖို႔ ေတာင္းဆို ၾကပါတယ္။ သခင္ သိန္းေဖျမင့္ရဲ့ အဆိုအရ (သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း - စာမ်က္ႏွာ ၁၁၇) လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး အဖဲြ႔က ဗိုလ္ေန၀င္းကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး ခန္႔ဖို႔ သေဘာတူ ၾကပါတယ္။ လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး အဖဲြ႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အရ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေထာင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ဗိုလ္သိန္းတန္၊ ဗိုလ္ေအာင္မင္း စတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို လႊတ္ၿပီး သခင္ သန္းထြန္းဆီ ေဆြးေႏြးဖို႔ လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္းနဲ႔ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္လက္်ာက ဗိုလ္ေန၀င္းကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးအျဖစ္ လက္မခံႏိုင္လို႔ ဆိုလာပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ဗိုလ္ေဇယ်ဟာ လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး ေကာင္စီရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေဖာက္ၿပီး စစ္တပ္က ဗိုလ္ေန၀င္းကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး အျဖစ္ အလိုမရွိ၊ သူ႔ကိုသာ အလိုရွိတယ္လို႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ သခင္ႏုကို (ဗိုလ္လက္်ာ ကတဆင့္) တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္ ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ (သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း - စာမ်က္ႏွာ ၁၁၉ ႏွင့္ တာေတစေနသား- စာမ်က္ႏွာ၁၃၈)
ဒီကိစၥ မျဖစ္ခင္မွာ တပ္တြင္းကစၿပီး လက္၀ဲ အင္အားစု တခ်ဳိ့က လက္နက္နဲ႔ အာဏာ သိမ္းၿပီး၊ လက္ယာ အႏၱရာယ္ကို ဖ်က္ဆီးကာ လက္၀ဲ အုပ္စုက အာဏာယူဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းက ဦးစီးမယ္ ဆိုၿပီး သူလည္း ပါခဲ့ရ ပါတယ္လို႔ သခင္ သိန္းေဖျမင့္က ျငင္းခ်က္ ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္ ခဲ့ၾကတာေၾကာင့္ လက္ေတြ႔မွာ ဗိုလ္ေန၀င္း မပါေတာ့တာ လို႔လည္း ဆိုျပန္ပါတယ္။ (သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း - စာမ်က္ႏွာ ၁၂၀-၁၂၁)
ဗိုလ္ေဇယ်က ဦးႏုဆီကို တိတ္တဆိတ္ သြားေတြ႔ခဲ့တာကို ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ရွင္းျပီး မၾကာမီမွာ ဗိုလ္ေဇယ်ရဲ့လူ ဗိုလ္ရဲထြဋ္က တပ္ရင္း (၁) နဲ႔ (၃) က တပ္ေတြကို ေရႊ႕ဖို႔ ႀကဳိးစား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ ရွိတဲ့ တပ္ရင္း (၃) က တပ္ေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားတဲ့ ဒု တပ္ရင္းမႉး ဗိုလ္ခ်စ္ၿမဳိင္က ျဖစ္ရပ္ အေသးစိတ္ကုိ Burma Debate မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ရန္ကုန္ရဲ့ ၿမ့ဳိေစာင့္တပ္က တပ္ရင္း (၃) ပါ။ ဦးသိန္းေဖျမင့္က တညလံုး တရားေဟာရာ မနက္ မိုးလင္းတဲ့ အခါ လူတ၀က္သာ ရတဲ့အတြက္ ဦးသိန္းေဖျမင့္က ေတာမခို ေတာ့ပါ။ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ မ်က္ရည္ စက္လက္နဲ႔ ေတာခို သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဗိုလ္ေဇယ်လည္း လံုးခ်င္းသာ လိုက္ပါ သြားရ ပါတယ္တဲ့။ (သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း - စာမ်က္ႏွာ ၁၂၀ ႏွင့္ Mary P Callahan making Enemies စာမ်က္ႏွာ ၁၂၃)
တပ္ရင္း (၃) ေတာခိုၿပီး ေနာက္တေန႔မွာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္လက်္ာ၊ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာၾကာဒိုး၊ ေတာင္ပိုင္းတုိင္း စစ္တုိင္းမႉး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေအာင္သင္း (ABRO) တို႔က က်န္တပ္ရင္း (၃) က စစ္သားေတြကို လက္နက္သိမ္းဖို႔ ႀကံရြယ္ ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းက ေတာခို ကုန္လိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး တားဆီး ခဲ့ရပါတယ္။
တပတ္အၾကာမွာ ဗိုလ္လက္်ာက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏု ကို တိုက္တြန္း၍- ဦးထြန္းလွေအာင္နဲ႔ ရဲစစ္ေဆးခ်ဳပ္ ဦးတင္ထြဋ္ တို႔ကို (ျပည္ေထာင္စု အရန္တပ္ဖဲြ႔) (Union Auxiliary Forces) (လက္်ာဘက္ ဖဲြ႔စည္းထားေသာ တပ္ဖဲြ႔ေတြ) ရဲ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေတြအျဖစ္ ခန္႔အပ္ ေစခဲ့ပါတယ္။
၁၉၄၈ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာခို ၿပီးၿပီးခ်င္း ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဗမာႏိုင္ငံ ပုလိပ္ဥပေဒ (Burma Police Act of 1945) အရ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ေအာက္မွာ (အထူးပုလိပ္ အရန္တပ္ရင္း) Special police reserve ကို ဖြဲ႔စည္း ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လမွာ တပ္ရင္း (၁) နဲ႔ (၃) တို႔ ေတာခို ၿပီးေနာက္မွာ စစ္တပ္ထဲ ကရင္ စစ္ဗိုလ္ေတြ ပိုၿပီး ကိုင္တြယ္လ ာႏိုင္လို႔ KNDO ေတြ နယ္ေတြမွာ (အထူးသျဖင့္ ဧရာ၀တီ တိုင္းမွာ) ကရင္ေတြ ႀကီးစိုးလာေတာ့ တပ္အတြင္းနဲ႔ တပ္အျပင္က ဆိုရွယ္လစ္ေတြက ဖြဲ႔စည္းၿပီး ပုလိပ္ အရန္တပ္ေတြကို တိုးခ်ဲ့ဖို႔ ဦးႏုကို အႀကံ ေပးၾကတယ္။ ဦးႏုရဲ့ ယံုၾကည္မႈကို ရသူျဖစ္ၿပီး ဆိုရွယ္လစ္ တေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကို ဦးစီးခိုင္းၿပီး (စစ္၀န္ထမ္း) လို႔ နာမည္ေျပာင္း ေခၚေစၿပီး 1st, Oct 1948 မွာ စစ္၀န္ထမ္းေတြကို စစ္႐ံုးကို ေျပာင္းခိုင္းၿပီး ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကို အိုင္ဂ်ီ (Inspector General) အျဖစ္ ခန္႔အပ္ ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ စစ္၀န္ထမ္း တပ္ရင္း ၂၆ ရင္းနဲ႔ လူအင္အား ၁၃၀၀၀ အထိ ရွိခဲ့ပါတယ္။ (Mary P Callahan making Enemies စာမ်က္ႏွာ ၁၂၇)
ကရင္နဲ႔ ဗမာေတြ အၾကားထဲ တင္းမာမႈေတြ မ်ားေနတဲ့ အခ်ိန္ KNU ေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးႀကီးက တပ္မေတာ္ထဲက သူ႔ရဲ့ မဟာမိတ္ ဗိုလ္မႉးႀကီး မင္းေမာင္ကို အကူအညီ ေတာင္းေတာ့ ေတာင္ငူမွာ တပ္စြဲထားတဲ့ ကရင္ တပ္ရင္း (၁) က ဇန္န၀ါရီလ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ၿမ့ဳိသိမ္းၿပီး အင္းစိန္ဟာ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂ ရက္၊ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္မွာ ကရင္လက္ထဲ က်ခဲ့ပါတယ္။ ဇန္န၀ါရီလ ၃၀ ရက္ေန႔မွာေတာ့ အစိုးရက (KNU) ကို မတရားအသင္း ေၾကညာ ၿပီးေတာ့ (၂) ရက္ အၾကာမွာ ကရင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို နားခြင့္ (on leave) ေပးၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ထြန္းကို ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔လဲၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အသစ္ ခန္႔အပ္ ခဲ့ပါတယ္။ (Mary P Callahan making Enemies စာမ်က္ႏွာ ၁၃၄)
ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာခိုလို႔ အာဏာသိမ္းပြဲ မေအာင္ျမင္ဘဲ ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ ဗိုလ္ရဲထြဋ္တို႔ ေတာခိုၾက၍ ကရင္ သူပုန္ ေတြေၾကာင့္ ကရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အစားထိုး ခံရတဲ့ေနာက္ ဗမာ့ စစ္တပ္မွာ ဆိုရွယ္လစ္ တပ္မႉးႀကီးေတြသာ က်န္ခဲ့ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းရဲ့ တပ္ရင္း (၄) က အယံုၾကည္ရဆံုး ျဖစ္လာပါတယ္။ က်န္ခဲ့တဲ့ တပ္ရင္း (၃) ကို သေဘၤာနဲ႔ ေစလႊတ္ခဲ့တာ သေဘၤာစက္ ခ်ဳိ႕ယြင္းလို႔ ျပန္လွည့္ လာခဲ့ရာ “တပ္ရင္း ၃ က စိတ္ေျပာင္းၿပီး ရန္ကုန္ကို လွည့္ျပန္ လာၾကပါလား၊ ဗိုလ္ေန၀င္းကို ေခၚၾကပါအံုး” ဆိုၿပီး ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ ဒါက ရန္ကုန္ၿမ့ဳိရဲ့ ပကတိ အေျခအေန ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းကို အားကိုး လာၾကပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္း ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉၄၉ မွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ အင္အားက (၂) ေထာင္ကေန (၃) ေထာင္ေလာက္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကို UMP တပ္ ႏွင့္ စစ္၀န္ထမ္းေတြက အားျဖည့္ ကူတိုက္ ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ရန္ကုန္အစိုးရ ဘ၀မွာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ရဲ့ စစ္သား တေယာက္မွာ က်ည္ (၂၁) ေတာင့္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။
ရန္သူေတြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ အက်ဥ္းအက်ပ္ထဲ ေရာက္ေနခ်ိန္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းက “ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း က်ဳပ္ ကြန္ျမဴနစ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းေတာ့မယ္” လို႔ ေျပာဖူးပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အာဏာ ရလာရင္ အရင္ဆံုး သတ္ခံရမွာက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းပဲ ဆိုတာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း သိပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ရသမွ် အင္အား စုၿပီးေတာ့ ႏိုင္ေအာင္ တိုက္မယ္လို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္ၿပီးသား ျဖစ္ခဲ့တယ္။
ႏိုင္ငံတိုင္း စစ္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္စစ္တပ္ ကိုယ္အားကိုးရလို႔ စစ္တပ္ရဲ့ အရွိန္အ၀ါနဲ႔ အာဏာဟာ တိုးစၿမဲပဲ။ ႏိုင္ငံျခားသား တ႐ုတ္ျဖဴေတြရဲ့ ရန္ကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခါ စစ္တပ္ရဲ့ အရွိန္အ၀ါက ပိုႀကီးလာတယ္။ စစ္တိုက္ေတာ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ေဇာလို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက သူရဲေကာင္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းရဲ့ အားသာခ်က္ တခုက ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္ျခင္းနဲ႔ လူေမြးေတာ္ျခင္းေတြ ျဖစ္တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဖဆပလ ဆိုရွယ္လစ္ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဘ၀မွာ ဆိုရွယ္လစ္ ၀န္ႀကီးေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ ဆံုေလ့ ရွိၾကတယ္။ က်န္တဲ့ ၀န္ႀကီးေတြက သက္ေတာ္ေစာင့္ေတြနဲ႔ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ အေပၚထပ္ကို တန္းတက္ၾကတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းက မီးဖိုေခ်ာင္ထဲ အရင္ ၀င္လာၿပီးေတာ့ အိမ္တာ၀န္ကို ႀကီးၾကပ္ရတဲ့ က်ေနာ့္ အေမရဲ့ အမ၀မ္းကြဲကို “မမဖြား က်ေနာ့္ ရဲေဘာ္ေလးေတြ အတြက္ ဘာရွိသလဲ” လို႔ ေမးေမးၿပီးေတာ့ ေကၽြးေမြးစရာ ရွိတာ စီမံ ၿပီးေတာ့မွပဲ အစည္းအေ၀းကို သြားတက္ တတ္တယ္။ ရဲေဘာ္ေတြကို ဂ႐ုစိုက္ တတ္သလို စစ္ဗိုလ္ႀကီးေတြကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္ တတ္လို႔ သူ႔တပ္ရင္း (၄) က စစ္ဗိုလ္ေတြကို အပိုင္ ေမြးႏိုင္ခဲ့တယ္။
႐ႈပ္ေထြးေပြလီလြန္းတဲ့ လြတ္လပ္ေရး ရခါစ ဗမာ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို မသိဘဲ၊ မေလ့လာ မဖတ္႐ႈဘဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ရေလျခင္းလို႔ တိမ္တိမ္ ေတြးၿပီး လြယ္လြယ္ ေကာက္ခ်က္ ခ်ၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို အျပစ္တင္ဖို႔ ႏိုင္ငံေရး ခြက္ေစာင္းခုတ္ဖို႔ ႀကဳိးစား လာၾကတယ္။ ဖဆပလ အတြင္း ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အားၿပဳိင္ ၾကကာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာခိုၿပီး ဘယ္ဆိုရွယ္လစ္ ေခါင္းေဆာင္က ကြန္ျမဴနစ္ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ေထာက္ခံႏိုင္ပါ့မလဲ။
တာေတ စေနသားမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းအတြက္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ေထာက္ခံ ေျပာတာကို အမႉးျပဳၿပီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္း - စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာသေယာင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို တိုက္ခိုက္ လာၾကျပန္ပါတယ္။ ျဖစ္ရပ္မွန္က ဗိုလ္လက်္ာကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးမွ ေရႊ႕ခဲ့ရင္ လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး အဖြဲ႔ရဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အတိုင္း ဗိုလ္ေန၀င္းကို ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီးခန္႔ဖို႔ ေထာက္ခံ ေျပာဆိုခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ေရွ့မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ အတိုင္း ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ ျပႆနာ တက္ၾကၿပီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက ေရွ႔ဆက္ မေဆာင္ရြက္ေတာ့ ဗိုလ္ေဇယ်တို႔ ေတာခိုအၿပီး ကရင္တပ္ေတြ ေတာခိုမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းကို ကရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္း ေနရာမွာ အစားထိုးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းဟာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတာပါ။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာသိမ္း အၿပီး ဦးေန၀င္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ဆိုရွယ္လစ္ အခ်င္းခ်င္း ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စီးပြားေရးကို ဦးေဆာင္ေပးဖို႔ ကမ္းလွမ္း လာပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သူသည္ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကိုသာ ယံုတာ မဟုတ္ဘူး၊ ဒီမိုကေရစီကိုလည္း ယံုသူ ျဖစ္လို႔ (၂) ႏွစ္ မဟုတ္ရင္ (၅) ႏွစ္ စစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္ၿပီး တိက်တဲ့ အခ်ိန္ပိုင္းမွာ ဒီမိုကေရစီကို ျပန္ေပးမယ္လို႔ ကတိ ရမွ စဥ္းစား ႏိုင္မယ္လို႔ ေျဖလိုက္ေတာ့ ကတိ မရတာနဲ႔ ထျပန္ခဲ့ရပါတယ္။ တံခါး၀ ေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္းက ‘ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္စားမလဲ ဆိုၿပီး’ ေမးေတာ့ “က်ဳပ္လမ္းေပၚမွာ မုန္႔ဟင္းခါး ထမ္းေရာင္းစားမယ္ဗ်ာ” ဆိုၿပီး ေျဖခဲ့တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း မုန္႔ဟင္းခါး ႀကဳိက္တာ အတြင္းလူေတြ သိၾကပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ဖမ္းၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး မ႑ိဳင္ေတြကို စနစ္တက် ႐ိုက္ခ်ဳိး ပါေတာ့တယ္။ ၁၉၆၃-၆၄ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ေလာက္မွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ေလးစားတဲ့ UMP စစ္ဗိုလ္ တခ်ဳိ့က ေရၾကည္အိုင္ကို ၀င္ဆီးၿပီးေတာ့ ကယ္တင္ဖို႔ ႀကံစည္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက ဦးႏု အစရွိတဲ့ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေရၾကည္အိုင္မွာ သစ္သား အိမ္ေလးေတြနဲ႔ ထားပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ေလွာင္အိမ္ (Cage) လို႔ေခၚတဲ့ ဒိုးယိုေပါက္ ေလွာင္အိမ္မွာ ထားၿပီးေတာ့ ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထဲမွာ သူတေယာက္ပဲ ကိုယ္ထိ လက္ေရာက္ ညႇဥ္းပမ္းတာ (Physical Torture) ခံခဲ့ရပါတယ္။ အာဏာသား ကေတာ့ ဗိုလ္မႉးႀကီး သန္းညႊန္႔ (အရမ္း သန္းညႊန္႔- သေျပ မဂၢဇင္း) ပါပဲ။ ေသြးစြန္းေနတဲ့ ရွပ္အကႌ် အျဖဴကို ရေအာင္ အိမ္ျပန္ ယူခဲ႔ပါတယ္။
ဗိုလ္ႀကီး အုန္းေက်ာ္ျမင့္ကို စံျပ နမူနာအျဖစ္ သတ္ပစ္ သလိုပဲ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ကိုလည္း ခံု႐ံုးတင္ၿပီး ေသဒဏ္ စီရင္ဖို႔ စီစဥ္ ခဲ့ၾကတယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ဘာမွ မေျပာႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႀကဳိးဆြဲခ် ေသဖို႔ ႀကဳိးစားခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း ခ်က္ခ်င္း ေရာက္လာၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ တံုးလံုး လဲၿပီး ေမ့ေမ်ာ ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ျမင္ေတာ့ စိတ္ထိခိုက္ၿပီး အစီအစဥ္ေတြ အားလံုးကို ဖ်က္သိမ္း လိုက္ေတာ့တယ္။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းကို ၀န္ႀကီးေတြ ထားတဲ့ အိမ္တန္းကို ပို႔ၿပီး ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္ေမာင္ (စာေရးဆရာ ျမတ္ထန္)၊ ေဆးမႉး ဒုဗိုလ္ႀကီး ေက်ာ္ျမင့္တို႔နဲ႔ အတူ ေနခဲ့ရပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက သူနဲ႔အတူ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ တေယာက္ကို စာခိုးပစ္ေပးတာ၊ ထိုသူက မေကာက္ရဲဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အလယ္ကေန ပစ္ေပးရသူက ၀န္ႀကီး ဦး၀င္း (ဦးတင္ေမာင္၀င္းရဲ့ အေဖ) ျဖစ္တယ္။ တခ်ိန္တုန္း ကေတာ့ ဦး၀င္းနဲ႔ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔က မတည့္ခဲ့ၾကဘူး။ ေထာင္ထဲ ေရာက္မွ ယံုၾကည္ခ်က္၊ သတိၱကို သိခြင့္ရၾက ၿပီးေတာ့ ခင္မင္ ေလးစား လာခဲ့ၾကတယ္။ ဦး၀င္းတို႔ ေတာမခိုခင္ ကေတာင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဆီ ၀င္ၿပီး အသိေပးခဲ့ ပါေသးတယ္။ ႏုိင္ငံေရး ၿပဳိင္ဘက္ေတြ ဘ၀ကေန ယံုၾကည္ ေလးစားသူခ်င္း ဘ၀ကို ကူးေျပာင္း လာခဲ့ရတယ္။ ေထာင္တြင္း သင္ခန္းစာေတြပါ။
ဦးတင္ေမာင္၀င္း ေရးခဲ့တဲ့ စာအုပ္မွာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ အာဏာ သိမ္းတုန္းက ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုက ‘ ဗိုလ္ေန၀င္း သိရဲ့လား၊ ဗိုလ္ေန၀င္း သိရင္ ကိစၥ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္’ ဆိုၿပီး စိတ္ခ်လက္ခ် အိပ္ေျပာ သြားပါတယ္။ ဦးႏုက ဗိုလ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္းမယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး။
တခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတို႔ လုပ္ႀကံခံရၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္း သခင္ သန္းထြန္းကို လာေတြ႔တယ္လို႔ သခင္ သန္းထြန္းက ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္၊ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ေန႔စြဲနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းဆီ ေရးတဲ့စာမွာ ေဖာ္ျပ ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဲဒီ အေျခအေနမွာ လိုအပ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈမ်ဳိး ေပးဖို႔ ေျပာခဲ့တာကို က်ေနာ္ အစဥ္ သတိရ ေနပါသတဲ့၊ အေရးၾကံဳတဲ့ အခါမွာ ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ က်ေနာ့္ အေပၚ ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္ ေလးစားမႈ ရွိတယ္ ဆိုတာကို အဲဒါက ျပပါတယ္တဲ့။ အဲဒါကို မ်က္စိထဲ ျမင္ျမင္ ေနတာပဲတဲ့။ ခင္ဗ်ား ေျပာလိုက္တယ္ နယ္ခ်ဲ့သမားက ခြဲဖို႔လုပ္ရင္ က်ဳပ္ေတာ့ မခံဘူး။ အဲဒါကို က်ေနာ္တို႔ သေဘာက်တယ္။ ဒီကိစၥေတြမွာ ခင္ဗ်ားနဲ႔ က်ေနာ္ တို႔ဟာ အတူတူပဲ။ ကိုဗေဆြ၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းတို႔ကို ဖမ္းလိုက္တာ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ၾကားရတာ၊ သိရတာေတြ ရွိတယ္။ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟာ နီးလာလို႔ ဒီလူေတြ ဖ်က္ဆီးဖို႔ ႀကဳိးစား ေနတယ္လို႔ ျမင္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီလူေတြဟာ နယ္ခ်ဲ့ သမားေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ ေနတယ္လို႔ သိရတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဖ်က္ဆီးဖို႔ လုပ္ႀကံေနတဲ့ ျပည္တြင္း ေဖာက္ျပန္ေရး သမားေတြကို ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်တာကို က်ေနာ္တို႔ အထူးပဲ သေဘာက်ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ - လြတ္လပ္ေရး ေရႊရတု - စာမ်က္ႏွာ ၂၃၄၊ ၂၃၇)
ေတာတြင္း သင္တန္းဆင္းပြဲမွာ သခင္ သန္းထြန္းက ရန္သူရဲ့ မ်က္ႏွာခံုး ေပၚမွာ စႀကၤန္ ေလွ်ာက္ႏိုင္ရမယ္လို႔ ေဟာၾကား ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ ေလွ်ာက္သြားတာက ဗိုလ္ေန၀င္း ျဖစ္ပါတယ္။ တဘက္က သခင္ သန္းထြန္းကို အယံု သြင္းၿပီး မ်က္စ ပစ္ခဲ့သလို တဘက္က ၾကံဳတိတ္ (ခ) လံုတိတ္(ခ) ေမာင္ျမကို သခင္ သန္းထြန္းကို သုတ္သင္ဖို႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြဆီ ေရရွည္ စီမံကိန္းနဲ႔ အယံုသြင္း လႊတ္ထား ခဲ့ပါတယ္။
ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေအာ္ေနၾကတဲ့ ရန္ငါစည္း ျပတ္ရမယ္ ဆိုတာကို သခင္ သန္းထြန္း ေမ႔သြားပံု ရတယ္။ ‘ႏိုင္ငံေရး လွ်င္တယ္’ ‘ခ်က္ကနဲဆို နားခြက္က မီးေတာက္ ပါတယ္’ ဆိုသူေတြကို အယံုသြင္း သြားႏိုင္သူဟာ ဗိုလ္ေန၀င္း ပါပဲ။
အေမရိကန္နဲ႔ ႐ုရွား စစ္ေအး စစ္ပြဲကို အခြင့္အေရး ယူၿပီး အေမရိကန္ေတြ ဆီက အကူေတြကို ယူခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဦးေန၀င္းရဲ့ လံုျခံဳေရး တပ္ကို သင္တန္း ေပးခဲ့တာ ကေတာ့ အေမရိကန္ ငေပါ (secretservice) ေတြ ပါပဲ။ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္ တ႐ုတ္-ဗမာ ႐ိုက္ပြဲ အၿပီး တ႐ုတ္ႀကီးက ဗကပ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို လက္နက္ သာမက လူပါ ကူခဲ႔ျပန္ပါတယ္။ ဦးေန၀င္း တ႐ုတ္ျပည္ကို သြားၿပီး ဗမာ- ေပါက္ေဖၚ ခ်စ္ၾကည္ေရး လုပ္ခဲ့တာ အခု (နအဖ) ေခတ္ အထိ ဗမာလူၾကမ္း အဖြဲ႔ကို ေျမႇာက္ပင့္ က်ားကန္ ေပးေနတာကေတာ့ တ႐ုတ္ႀကီး ပါပဲ။ ဦးေန၀င္းက အလိမၼာနဲ႔ တ႐ုတ္ႀကီးကို ေက်ာသတ္ ေနခ်ိန္မွာ ဗမာ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြက ဖက္လိုက္ၿပီး တိန္႔ေလွ်ာင္ဖိန္ တို႔ကို ေ၀ဖန္ရာက အကူ အျဖတ္ခံရ ပါေတာ႔တယ္။ (မွတ္ခ်က္ - Bertil Litner ေရးတဲ့ Burma in Revolt & The Rise and the Fall of the Communist Party of Burma တြင္ၾကည့္ပါ။)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းဟာ စစ္ဗိုလ ္ႏိုင္ငံေရး သမား လူလယ္စစ္စစ္ ျဖစ္တယ္။ အားလံုးကုိ ကတံုးေပၚ ထိပ္ကြက္သြားတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္း ပါပဲ။
ဦးေန၀င္းဆီမွာ ေလ့လာ သင့္တဲ့ အရည္အခ်င္း ၂ ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ပထမ အခ်က္က သူ႔ကို မယံုသကၤာ မျဖစ္ေအာင္ ေနတတ္တာ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဒုတိယကေတာ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကဳိတင္ ျပင္ဆင္ၿပီး ပလဲင္ (Plan) လုပ္ၿပီး အခ်ိန္ယူ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနျခင္း ျဖစ္တယ္။
ဦးေန၀င္းကို ဘာေၾကာင့္ ေလ့လာ ရမွာလဲ။ ဒီကေန႔ စစ္တပ္ဟာ ဦးေန၀င္းရဲ့ စစ္တပ္ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ တပ္ထဲမွာ ဦးေန၀င္းကို အေဖႀကီး ဆိုၿပီး ေခၚၾကတယ္။ ဒီကေန႔ (နအဖ) ရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြက ဦးေန၀င္း ေရးခဲ့တဲ့ စာအုပ္ႀကီး အတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သန္းေရႊဟာ ဦးေန၀င္း အာဏာ ျပင္းစဥ္က မခုတ္တတ္တဲ့ ေၾကာင္လို ျပားျပား၀ပ္ၿပီး အႏၱရာယ္မရွိ ဟန္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္ယူၿပီး စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ အာဏာ တည္ေဆာက္ ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညႊန္႔တို႔ ဖင္လိန္ကျပ ေနတုန္းက စင္ေပၚက ျပံဳးျပံဳးေလး ၾကည့္ေန ပါတယ္။ အခြင့္သာမွ ႏွာႏုကို ထုခဲ့ပါတယ္။ ဦးေန၀င္း ေရးခဲ့တဲ့ က်မ္းကို အရည္က်ဳိ ေသာက္ခဲ့ပံု ရပါတယ္။
အစိုးရ ယႏၱရားနဲ႔ အစိုးရ အာဏာဟာ အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္မွာ Check & Balance လို႔ ေခၚၾကတဲ့ အထိန္းအကြပ္ေတြ ရွိရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္းက (အာဏာ) ကို လက္နက္ အျဖစ္နဲ႔ အသံုးခ်ရာမွာ ကၽြမ္းက်င္ ခဲ့တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးေန၀င္းဆီက လက္ထပ္ သင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီကေန႔ နအဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ့ ေတြးေခၚပံုနဲ႔ လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ေတြကို နားလည္ခ်င္ရင္ ဦးေန၀င္းကို ေလ့လာ ရပါမယ္။ ဦးေန၀င္းကို ေလ့လာခ်င္ရင္ ဦးေန၀င္းရဲ့ ရာဇ၀င္ကို သိရပါမယ္။
ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေရး ဇာတ္စင္မွာ (အေ၀းေရာက္) ကျပေနသူေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြလို႔ ယူဆရသူေတြထဲမွာ စာဖတ္အား ေကာင္းတာ၊ ေလ့လာအား ေကာင္းတာ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိပါသလဲ။ ဗမာ့ စစ္တပ္ကို ေလ့လာထားသူ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ရွိပါသလဲ။ ကိုယ္ရင္ဆိုင္ ေနရတဲ့ ၿပဳိင္ဘက္ (ရန္သူ႔) အင္အား၊ ဖြဲ႔စည္းပံု၊ လႈပ္ရွားပံု တို႔ကို မသိဘဲနဲ႔ ကိုယ္က ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မယ္၊ အႏိုင္ယူမယ္ ဆိုတာကို ျပင္ဆင္ ေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္မွာလဲ။။
ႏိုင္ငံေရးမွာ အာဏာ မရွိဘဲ ဘာမွ လုပ္လို႔ မရပါဘူး။ အာဏာရဖို႔ အတြက္ အင္အား လိုပါတယ္။ အင္အားရွိဖို႔ စည္း႐ံုးေရးနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း တည္ေဆာက္ ရပါမယ္။ အဖြဲ႔အစည္း တည္ေဆာက္ဖို႔ စည္း႐ံုးႏိုင္ဖို႔က ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တိုက္ကြက္၊ ဗ်ဴဟာ လိုပါတယ္။ အင္အားမရွိဘဲ ေစ့စပ္ေရးကို တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ေနရင္ ေလကုန္႐ံုပဲ ရွိပါလိမ့္မယ္။ ရန္သူ႔ အေၾကာင္းမသိဘဲ (ေလ) ေသနတ္ ပစ္႐ံုနဲ႔ စစ္တပ္က အာဏာ ျပန္မေပးႏိုင္ပါဘူး။
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း UG ဘ၀မွ ေတြ႔စကတည္းက ဆိုရွယ္လစ္ အုပ္စုအျဖစ္ ေက်ာခ်င္း ကပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ သခင္ သန္းထြန္းဟာ ဗိုလ္ေဇယ်နဲ႔ နီးစပ္သလို ဆိုရွယ္လစ္ ေခါင္းေဆာင္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ နီးစပ္ခဲ့ရတာ အမွန္ပဲ။ ဒါဟာ အုပ္စုခ်င္း ၿပဳိင္ၾကတဲ့ အာဏာ ႏိုင္ငံေရး (Power Politics) ရဲ့ ရလဒ္ပဲ။ ဗိုလ္ေန၀င္း အာဏာ သိမ္းအၿပီး ထိပ္တန္း ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ရက္ရက္စက္စက္ အႏွိပ္စက္ ခံခဲ့ရျပန္တယ္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း တ႐ုတ္ျပည္ရဲ့ အကူအညီနဲ႔ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီဟာ အေနာက္ေျမာက္မွာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္လိုက္လာေတာ့ ‘သူတပါးကၽြန္ေတာ့ အျဖစ္မခံဘူးေဟ့’ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဦးႏုရဲ့ေနာက္ မလိုက္ခဲ့တာပါ။ ႏိုင္ငံေရးမွာ ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ခံယူခ်က္ဟာ အေရးႀကီးဆံုး ပါပဲ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကိုသာ ယံုသည္ မဟုတ္၊ ဒီမိုကေရစီကိုလည္း စြဲစြဲၿမဲၿမဲ ယံုတဲ့ အတြက္ တပါတီ အာဏာရွင္ စနစ္ျဖစ္တဲ့ မဆလ စနစ္ႀကီးကို ရဲရဲႀကီးကို ဆန္႔က်င္ခဲ့တာပါ။
ဘိုဘိုေက်ာ္ျငိမ္း
bnyein@gmail.com
(ဦးဘိုဘိုေက်ာ္ၿငိမ္း သည္ ဖဆပလေခတ္ ဆိုရွယ္လစ္ ေခါင္းေဆာင္၊ ဒုတိယ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ သားျဖစ္၍
အေမရိကန္ ႏိုင္ငံ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီတြင္ ေနထိုင္ ပါသည္။)
အပုိင္း (၃) - ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းႏွင့္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏု - ႏွင္႔ ဇာတ္သိမ္း ေကာက္ခ်က္ (Conclusion)။
ကိုးကားေသာစာအုပ္ႏွင့္ စာတမ္းမ်ား -
သိန္းေဖျမင့္၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း
ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္၏ Burma Nationalists Movements 1940-1948
Mary P Callahan ရဲ့ Making Enemies- War and State Building in Burma
Dr Maung Maung – Burma & General Ne Win
ဦးႏု၏ တာေတစေနသား
ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း
No comments:
Post a Comment
အခုလို လာေရာက္အားေပးၾကတာ အထူးပဲ ၀မ္းသာ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္ဗ်ား ... ။ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
ေက်ာ္ထက္၀င္း နည္းပညာ (ဘားအံ)
www.kyawhtetwin.blogspot.com