၃၈ျဖာ မဂၤလာ တရား

၁။ အေသ၀နာစဗာလာနံ = လူမိုက္တို႔ကို မဆည္းကပ္ျခင္း၊
၂။ ပ႑ိတာနဥၥေသ၀နာ = ပညာရွိတို႔ကို ဆည္းကပ္ျခင္း၊
၃။ ပူဇာစပူဇေနယ်ာနံ = ပူေဇာ္ထုိက္သူတို႔အား ပူေဇာ္ျခင္း၊
၄။ ပတိ႐ူပေဒသ၀ါေသာစ = သင့္တင့္ေသာအရပ္၌ ေနထိုင္ျခင္း၊
၅။ ပုေဗၺစ ကတပုညတာ = ျပဳခဲ့ေသာ ေကာင္းမႈရွိေသာသူျဖစ္ျခင္း၊
၆။ အတၱသမာပဏီဓိ = မိမိကုိယ္ကို ေကာင္းစြာေဆာက္တည္ျခင္း၊
၇။ ဗာဟုႆစၥ = အၾကားအျမင္ မ်ားေသာသူျဖစ္ျခင္း၊
၈။ သိပၸ = လက္မႈပညာ အစရွိေသာ အျပစ္မရွိေသာ အတတ္တို႔ကို တတ္ျခင္း၊
၉။ ၀ိနေယာစ သုသိကၡိေတာ = ေကာင္းစြာသင္အပ္ေသာ ၀ိနည္းတရားရွိျခင္း၊
၁၀။ သုဘာသိတ၀ါစာ = ေကာင္းစြာဆိုျခင္း၊
၁၁။ မာတာပိတု ဥပဌာန = အမိအဘတို႔ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေကၽြးျခင္း၊
၁၂။ ပုတၱဒါရႆသဂၤဟ = သားမယားတို႔အား သၿဂႋဳဟ္ေထာက္ပံ့ျခင္း၊
၁၃။ အနာကုလကမၼႏၲာ = အေႏွာင့္အယွက္မရွိေသာ အမႈတို႔ကိုသာျပဳျခင္း၊
၁၄။ ဒါနဥၥ = အလွဴေပးျခင္း၊
၁၅။ ဓမၼစရိယ = ျမတ္ေသာအက်င့္တို႔ကို က်င့္ျခင္း၊
၁၆။ ဉာတကာနဥၥသဂၤဟ = ေဆြးမ်ိဳးတိဳ႔အား ေထာက္ပံ့ျခင္း၊
၁၇။ အန၀ဇၨာနိကမၼာနိ = အျပစ္မရွိေသာ အမႈတို႔ကိုျပဳျခင္း၊
၁၈။ ပါပအာရတီ = မေကာင္းမႈမွ ေ၀းစြာ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊
၁၉။ ပါပ၀ိရတီ = မေကာင္းမႈမွ အထူးေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊
၂၀။ မဇၨပါနသံသေမာ = ေသရည္ေသရက္ကို ေသာက္စားျခင္းမွ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္း၊
၂၁။ အပၸမာေဒါစ ဓေမၼသု = ေကာင္းမႈကုသိုလ္တို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း၊
၂၂။ ဂါရ၀ = ႐ိုေသထိုက္သူတို႔အား  ႐ိုေသျခင္း၊
၂၃။ နိ၀ါတ = မိမိကုိယ္ကို ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊
၂၄။ သႏၲဳဌီ = ေရာင့္ရဲလြယ္ျခင္း၊
၂၅။ ကတညဳတ = သူျပဳဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုသိျခင္း၊
၂၆။ ကာေလန ဓမၼႆ၀န = သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာယူျခင္း၊
၂၇။ ခႏၲီ = သည္းခံျခင္း၊
၂၈။ ေသာ၀စႆတာ = သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ဆံုးမအပ္ေသာ စကားကို နာလြယ္ျခင္း၊
၂၉။ သမဏာနဥၥ ဒႆန = ရဟန္းပုဏၰားတို႔အား ဖူးျမင္ျခင္း၊
၃၀။ ကာေလနဓမၼသာကစၧာ = သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါ၌ တရားေတာ္ကို ေဆြးေႏြးေမးျမန္းျခင္း၊
၃၁။ တေပါ = ၿခိဳးၿခံစြာက်င့္ျခင္း၊
၃၂။ ျဗဟၼစရိယ = ျမတ္ေသာအက်င့္တို႔ကို က်င့္ျခင္း၊
၃၃။ အရိယသစၥာန ဒႆန = အရိယသစၥာတို႔ကို သိျမင္ျခင္း၊
၃၄။ နိဗၺာန သစၧိကိရိယာ = နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရျခင္း၊
၃၅။ န ကမၸတိ = ေလာကဓံတရားတို႔ႏွင့္ေတြ႔ေသာ္ တုန္လႈပ္ေသာစိတ္မရွိျခင္း၊
၃၆။ အေသာက = ေလာကဓံတရားတို႔ႏွင့္ေတြ႔ေသာ္ စိုးရိမ္ေသာစိတ္ မရွိျခင္း၊
၃၇။ ၀ိရဇံ = ေလာကဓံတရားတို႔ႏွင့္ေတြ႔ေသာ္ စိတ္၌ ရမၼက္မရွိျခင္း၊
၃၈။ ေခမံ = ေလာကဓံတရားတို႔ႏွင့္ေတြ႔ေသာ္ စိတ္၌ ေဘးမရွိျခင္း။

အၫႊန္း - သုခမွတ္စု