ဦးေက်ာ္ျငိမ္း နွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း အေၾကာင္း-၁ About U Kyaw Nyein And General Nay Win

လူေတြအသိမ်ားတာက ဗမာ့ တပ္မေတာ္ဆိုရင္ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ကိုပဲ အစျပဳ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကို ေစလႊတ္တဲ့ ေျမာက္ေအာက္ (UG) အဖြဲ႔ကို ေကာင္းေကာင္း မသိၾကဘူး။ ေျမေအာက္ (UG) အဖဲြ႔ကို ယူနစ္ (Unit) (ယခုေခတ္ အေခၚ ဆဲလ္ cell) ပံုစံနဲ႔ ဖဲြ႔စည္း ခဲ့ၾကပါတယ္။ အထက္ ဗမာျပည္နဲ႔ ေအာက္ ဗမာျပည္ အႏွံ႔ ယူနစ္ အဖဲြ႔ေတြနဲ႔ တိက်တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ထူေထာင္ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအဖဲြ႔ကို တကၠသိုလ္က လူငယ္သမဂၢ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြသူေတြ၊ ဒို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဖဲြ႔စည္း ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ရန္ကုန္ ဌာနခ်ဳပ္မွာ သမဂၢ ေခါင္းေဆာင္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ဆရာခ်စ္ (သခင္ခ်စ္) တို႔က ဦးေဆာင္ ေနပါတယ္။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဗမာျပည္ထဲ ျပန္မ၀င္ခင္ ျပည္တြင္း လႈပ္ရွားမႈေတြ ႀကဳိတင္ ျပင္ဆင္ႏုိင္ဖို႔ ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ ၅ ဦးအဖဲြ႔ဟာ ဗမာျပည္ထဲကို တိတ္တဆိတ္ ၀င္ေရာက္ ခဲ့ၾကပါတယ္။
တျခားသူမ်ားကို ပ်ဥ္းမနား၊ ပဲခူးနဲ႔ ျပည္ကို ေစလႊတ္ၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ ယူဂ်ီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိရာ ရန္ကုန္ကို လွ်ဳိ့၀ွက္စြာ ေရာက္ရွိ လာပါတယ္။ ယူဂ်ီအဖဲြ႔ကို ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံု ပါတီ People Revolution Party – PRP (PRP) လို႔ နားလည္ ၾကပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းက ယူဂ်ီ (UG) ေခါင္းေဆာင္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းဆီ ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္းက ဗိုလ္ေန၀င္းကို စက္ဘီးေပၚ တင္ၿပီး မႏိုင့္တႏိုင္နဲ႔ နင္းရင္း ယူဂ်ီ ဌာနခ်ဳပ္ဆီ ေခၚကာ ယူဂ်ီ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ေဆးေက်ာင္းသား ကိုေမာင္ေမာင္ကေတာ့ ခိုးယူလာတဲ့ စစ္သင္တန္း စာသင္စာေစာင္ Training Manual ကို ဖတ္ၿပီး လက္နက္ငယ္နဲ႔ ေျပာက္က်ား စစ္နည္းနာေတြကို သင္ၾကား ေပးေနပါတယ္။ ကိုေအာင္ႀကီးက အဂၤလိပ္ စစ္တပ္ရဲ့ စစ္ဌာနခ်ဴပ္မွာ စာေရး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ေနရာကေန ယူဂ်ီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အတြက္ စစ္သတင္းေတြကို လွ်ဳိ့၀ွက္ ေထာက္လွမ္းေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ျပန္ ဗိုလ္ေန၀င္းဟာ BIA တပ္ေတြ စစ္ခ်ီလာတဲ့ အထိ ယူဂ်ီ အဖဲြ႔၀င္ေတြကို လက္နက္ငယ္ သင္တန္းေပးရင္း လွ်ဳိ့၀ွက္ လႈပ္ရွား ခဲ့ပါတယ္။
BIA တပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းဟာ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ၿပီး တပ္မ (Division) ႏွစ္ခု ဖဲြ႔စည္းခဲ့ရာ ဗိုလ္ေဇယ်က ကာဂါေကာ (Kaga Corps) ကို ဦးစီးၿပီး၊ ဗိုလ္ေန၀င္းက တာဂါစုဂီ ေကာ (Takasugi Corps) ကို ဦးစီး ခဲ့ပါတယ္။ BDA ဟာ ၇ လသာ ခံၿပီး လူ ၂၃၀၀၀ အင္အားကေန BDA ကို ဖဲြ႔စည္းတဲ့အခါ လူ ၃၀၀၀ အထိပဲ က်န္ေအာင္ ေလွ်ာ့ခ် ခဲ့ရပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားမွာ အေျချပဳတဲ့ BDA ကို ျပန္လည္ ဖဲြ႔စည္းတဲ့ အခါ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ၀င္ေတြမွာ ေသသူ ေသနဲ႔ သံုးက်ိပ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ BDA ကို ဖဲြ႔စည္းစဥ္က တပ္ရင္း ၃ ရင္းနဲ႔ စဖဲြ႔ခဲ့ပါတယ္။ ပ်ဥ္းမနားမွာ သင္တန္း ေပးၿပီးတဲ့အခါ ေရႊေတာင္ တိုက္ပဲြမွာ နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္က တပ္ရင္း (၂) ကို ဦးစီးၿပီး ရန္ကုန္မွာ တပ္စဲြ ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းက တပ္ရင္း (၁) ကို ဦးစီးၿပီး ရခိုင္မွာ တပ္စဲြ ခဲ့ပါတယ္။ တပ္ရင္း (၃) ကို ပ်ဥ္းမနားမွာ တပ္စဲြ ခဲ့ပါတယ္။ အပတ္စဥ္ ဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္း (Shikan Gakko) ကို မဂၤလာဒုံမွာ ဖြင့္ခဲ့ပါတယ္။ မဂၤလာဒံု ေက်ာင္းကေန အေရြးခံရသူ ဗိုလ္(၃၀) ကို ဂ်ပန္ အင္ပါယာ စစ္္သင္တန္းေက်ာင္း (တိုက်ဳိ) ဆီ ပို႔ခဲ့ပါတယ္။
ဗမာႏိုင္ငံအတြက္ ဂ်ပန္က လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာတဲ့အခါ ေဒါက္တာဘေမာ္က အဓိပတိ (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္) ျဖစ္ၿပီး၊ သခင္ျမက ဒု၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက စစ္၀န္ႀကီး၊ သခင္ သန္းထြန္းက စိုက္ပ်ဳိးေရး ၀န္ႀကီး၊ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းက ကက္ဘိနက္ အတြင္း၀န္ (ႏိုင္ငံေရး) (Cabinet Secretary - Political) ျဖစ္လာပါတယ္။ စစ္တပ္မွာ ဗိုလ္မႉးႀကီး စႀကၤာက ဒုစစ္၀န္ႀကီး၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး လက္်ာက စစ္ဖက္ဆိုင္ရာ ဗ်ဴ႐ို အႀကီးအကဲ (Chief of Military Bureau)၊ ဗိုလ္မႉးရန္ႏုိင္က အဓိပတိရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ အရ အဓိပတိရဲ့ စစ္ေရး လက္ေထာက္၊ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး ေဇယ်က ဗိုလ္သင္တန္း ေက်ာင္းအုပ္၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေန၀င္းက စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဒီအေျခအေနမွာ အဂၤလိပ္ေခတ္ ယူဂ်ီအဖဲြ႔က ယူဂ်ီ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ BIA/BDA ကို ၀င္ေရာက္လာၿပီး စစ္တပ္ အတြင္း ယူဂ်ီ ဖဲြ႔စည္းမႈကို ရည္ညႊန္းၿပီး Unit အဖဲြ႔လို႔ သိၾကပါတယ္။ သူတို႔အဖဲြ႔မွာ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး၊ ဗိုလ္ၾကည္၀င္း၊ ဗိုလ္သိမ္းေမာင္တို႔ဟာ ေရွ့တန္းက ပါ၀င္သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ယူဂ်ီဘ၀က ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းကို အားထား ခဲ့ၾကပါတယ္။ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္ကို လႊတ္တဲ့အခါ သေဘၤာေရာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လူရွာတင္ရတာနဲ႔ ဌာနခ်ဳပ္ကို သူ႔ေနရာမွာ ဖြင့္ခဲ့ရတာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ယူဂ်ီ ေခါင္းေဆာင္ ဆရာခ်စ္ (သခင္ခ်စ္) ဟာ သူနဲ႔ နီးစပ္သူေတြကို ဆဲြထည့္ခဲ့ရာ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္၀င္ေတြထဲမွာ ပညာတတ္ လူငယ္ေတြ ပါသင့္ သေလာက္ မပါခဲ့ပါ။
ဂ်ပန္ကေန လြတ္လပ္ေရး ေၾကျငာၿပီး မၾကာခင္မွာ ဂ်ပန္ျပန္ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္၀င္ ေတြနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတို႔ ေတြ႔ဆံု ၾကပါတယ္။ တခ်ဳိ့က ဗိုလ္ႀကီးဘ၀နဲ႔ ရာထူး မတိုးေသးတာေၾကာင့္ တိုင္တန္း ၾကပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းက ဂ်ပန္ျပန္ေတြကို ျပန္လည္ သင္တန္း ေပးသင့္တယ္ (အထူးသျဖင့္ ပညာေရး) ဆိုတဲ့ အဆိုကို တင္သြင္းခဲ့ရာမွာ ေအာင္ျမင္ ခဲ့ပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္ရဲ့ Burma Nationalists Movements စာမ်က္ႏွာ ၈၅)။ ဒီ့အတြက္ ဂ်ပန္ျပန္ေတြက စစ္တပ္ ကြပ္ကဲမႈကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး တပ္မႉးေတြဟာ ယူဂ်ီကလာတဲ့ BIA ေခတ္၊ BDA ပ်ဥ္းမနားမွာ သင္တန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ တပ္မႉးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ကလဲြၿပီး တပ္တြင္းမွာ က်န္ေနတဲ့ ဂ်ပန္ျပန္ စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ ဗိုလ္မႉး ေက်ာ္ေဇာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စံျပ တပ္ရင္းမွာ စု႐ံုး ေရာက္ရွိ ေနပါတယ္။ အေျခခံ စစ္သင္တန္း မၿပီးရေသးတဲ့ ယူဂ်ီ က စစ္ဗိုလ္ တခ်ဳိ့လည္း ျပန္လည္ သင္တန္းေပးဖို႔ ေရာက္ေနပါတယ္။ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ေန၀င္းက ႏွစ္ခုစလံုးကို ကြပ္ကဲႏိုင္ဖို႔ ပဲခူး စံျပ ေက်ာင္းေဘးကို ေျပာင္းေရႊ႕ ခဲ့တာေၾကာင့္ အခြင့္အလမ္း သာခဲ့ပါတယ္။
တပ္ရင္း အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို လက္လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ ဂ်ပန္ျပန္ေတြက ဗိုလ္လက္်ာက တဆင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို စစ္တပ္ တခုလံုးကို ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ သူ႔အေရြးခ်ယ္ခံ စစ္ဗိုလ္ေတြ လက္ထဲမွာ ထားရွိျခင္းဟာ အႏၱရာယ္ ရွိတာကို သတိေပးခဲ့ရာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက စစ္ဆင္ေရး (Operation) အတြက္ စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ (Commander in Chief) မထားေတာ့ဘဲ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (Chief of Staff) ကိုပဲ စစ္၀န္ႀကီးေအာက္မွာ တိုက္႐ိုက္ ခန္႔ထားခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေန၀င္းဟာ ဌာနခ်ဳပ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ ရန္ကုန္ကို ေရႊ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရး နယ္ပယ္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက အားေကာင္း ေနပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ကြန္ျမဴနစ္တို႔ရဲ့ အရွင္သခင္၊ ဆရာႀကီး တဆူျဖစ္တဲ့ သခင္စိုးက ေျပာက္က်ား စနစ္ကုိ အားသန္လ်က္ ရွိရာ ယူဂ်ီမွ ယူနစ္ေတြကို စည္း႐ံုး လိုတာေၾကာင့္ လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး စကား ေျပာလာပါတယ္။ “တဦးခ်င္း စိစစ္ၿပီး ၀င္ခြင့္ျပဳမယ္။ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း ခင္ဗ်ားကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးက အနားယူေတာ့” လို႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ဆိုလာပါတယ္။ အဲဒီ အခါက်မွ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းဟာ ဦးဘေဆြနဲ႔ အတူတဲြၿပီး UG ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီကို ေထာင္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ PRP/BRP ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံု ပါတီဟာ ေနာင္မွာ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီ ျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆိုၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိရွယ္လစ္ပါတီ ေထာင္ရာမွာ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ ပါ၀င္ၾကတာ အျပင္ သခင္ျမက ဥက� ဌ၊ ဦးဘေဆြက အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ျဖစ္လာပါတယ္။ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီဟာ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္က်မွ ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဖဆပလ ရဲ့ ေရွ့ဦး ဖတပလ (Anti Fascist Organization - AFO) ဖဲြ႔ၾကေတာ့ စစ္တပ္၊ ကြန္ျမဴနစ္နဲ႔ ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံု ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဖဲြ႔ခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရး (တိုင္း) ေတြ ခဲြေတာ့လည္း ဒီ ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ ဦးစီးခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္း (၆) မွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း (ဆိုရွယ္လစ္) က ႏိုင္ငံေရး တာ၀န္ခံ၊ ဗိုလ္ရဲထြဋ္ (ကြန္ျမဴနစ္) က စစ္ေရး တာ၀န္ခံ အျဖစ္ တာ၀န္ေပးျခင္း ခံရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာ ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ အားၿပဳိင္မႈဟာ စစ္တပ္ အတြင္းကိုလည္း သက္ေရာက္လာတဲ့ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ဦးေက်ာ္ၿငိမ္းနဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္းကို ေခၚၿပီး၊ သခင္စိုးနဲ႔ ေစ့စပ္ေျဖရွင္းဖို႔ ေစလႊတ္ခ့ဲပါတယ္။ “ခင္ဗ်ားတို႔ ေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ က်န္သူေတြ က်ဳပ္ တာ၀န္ယူမယ္” လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ သခင္စိုးက စစ္တပ္ ကိုင္ထားတဲ့ ဗိုလ္ေန၀င္းကို အေရးေပး စည္း႐ံုးခဲ့ပါတယ္။ (ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ကိုယ္ပိုင္မွတ္တမ္း)
ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး အဂၤလိပ္ေခတ္ ျပန္အ၀င္ ဖဆပလႀကီး ႀကီးထြားခ်ိန္၊ ဖဆပလ မွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက အားသာ ေနပါတယ္။ သခင္ သန္းထြန္းက အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ေနပါတယ္။ သခင္ သိန္းေဖျမင့္၊ သခင္ ဗဟိန္း၊ သခင္ ခ်စ္တို႔က အားျဖည့္ က်ားကန္ ေပးထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အကြက္ ေခ်ာင္းေနတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကုိ တပ္ထဲမွာ ေနေစခ်င္ ပါတယ္။ (Mary P Callahan &JŒ Making Enemies) ဂႏီၵ အစည္းအေ၀း အၿပီးမွာ ေမာင့္ဘက္တန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကို ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ လုပ္မွာလား။ စစ္ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ လုပ္မွာလား။ စဥ္းစားပါလို႔ ေမးလာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ တိုက္ပဲြ၀င္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး စစ္တပ္ကို ဗိုလ္လက္်ာနဲ႔ လဲႊခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္း ကေတာ့ ေျပာင္းျပန္။ စစ္တပ္ကို အားယူဖို ့ဖဆပလ ကေရာ၊ ဆိုရွယ္လစ္ ပါတီကပါ ႏႈတ္ထြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္စႀကၤာဟာ ဂ်ပန္ေခတ္က အဂၤလိပ္တပ္ Force136 မွ ဗိုလ္ႀကီး စီဂရမ္နဲ႔ ဆက္သြယ္မႈေၾကာင့္ ဂ်ပန္ ကင္ေပတုိင္က ဖမ္းမလို႔ လုပ္ရာ စစ္အတြင္းက ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံကို စစ္သံမႉး အျဖစ္ ပို႔ခဲ့ရၿပီး စစ္တပ္ထဲမွာ ဗိုလ္ေဇယ် (ကြန္ျမဴနစ္) နဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္း (ဆိုရွယ္လစ္) တို႔ အၿပဳိင္ ျဖစ္လာပါတယ္။
ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ ဂ်ပန္ ျပန္၀င္လာၿပီး စတင္ ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ဟာ ဘီအိုင္ေအ (BIA)၊ ဘီဒီေအ (BDA) နဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဂ်ပန္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဘီအန္ေအ (BNA) အျဖစ္ ရပ္တည္ ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းနဲ႔ စစ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အတြက္ စစ္တပ္ မၿပဳိမကဲြ တည္ရွိေရးဟာ အေရးႀကီး ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဗမာ အဖဲြ႔နဲ႔ အဂၤလိပ္ ေရတပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမာင့္ဘက္တန္ (Admiral Mountbatten) ဦးေဆာင္တဲ့ အဖဲြ႔၊ သီရိလကၤာ ႏိုင္ငံ (ဂႏၵီီ) ၿမ့ဳိမွာ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြး သေဘာတူ လက္မွတ္ထုိး ခဲ့ရာမွာ (ဂႏီၵစာခ်ဳပ္) Kandy Agreement လို႔ အမည္တြင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဂႏၵီ စာခ်ဳပ္အရ ဗမာ တပ္မေတာ္ကို ႏွစ္ပိုင္းခဲြ ဖဲြ႔စည္းဖို႔ သေဘာတူ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဗမာ ဦးစီးတဲ့ စစ္တပ္နဲ႔ ဗမာ မဟုတ္သူေတြ ဦးစီးတဲ့ စစ္တပ္ Two-wing Solution လို႔ တခ်ဳိ့က နားလည္ ၾကပါတယ္။ BNA ဟာ PBF (Patriotic Burmese Forces) ျဖစ္လာၿပီး AFO ဟာ ဖဆပလ (AFPFL) ျဖစ္လာပါတယ္။
ဂႏၵီစာခ်ဳပ္ အရ အဂၤလိပ္ ဖြဲ႔စည္းေပးတဲ့ စစ္တပ္မွာ လူအင္အား ၁၂၀၀၀ အနက္ ၅၂၀၀ ဟာ PBF က ျဖစ္ရမယ္။ ဒီတပ္ဖဲြ႔ အတြင္း ဗမာတပ္ရင္း ၃ ရင္း (PBF မွ ေရြးခ်ယ္ရမည္)၊ ဗမာတပ္ရင္း ၁ ရင္း (PBF မဟုတ္သူမ်ားမွ ေရြးခ်ယ္ ရမည္)၊ ကရင္ တပ္ရင္း ၂ ရင္း၊ ကခ်င္ တပ္ရင္း ၂ ရင္း၊ ခ်င္း တပ္ရင္း ၂ ရင္း၊ အေျမာက္နဲ႔ သံခ်ပ္ကာ တပ္ရင္း၊ ေထာက္ပံ့ေရး တပ္ရင္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗမာ့တပ္ရင္းေတြကို Burma Rifles (Burifs) လို႔ ေခၚၿပီး တပ္ရင္း (၃) (၄) (၅) ေတြကို ဗိုလ္ေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေဇယ်တို႔ အတြက္ လ်ာထားပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ BSM (British Service Mission) အဖဲြ႔က ဗမာ တပ္မေတာ္ အတြက္ စစ္လက္နက္ ပစၥည္းေတြကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္နဲ႔ သင္ၾကားခြင့္ (Training) ရၿပီး ဗမာ့ စစ္ဗိုလ္ေတြကို အဂၤလိပ္ စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ တဲြထားပါတယ္။ PBF က စစ္ဗိုလ္ ၆၀၀ ေလွ်ာက္ထားရာမွာ ၁၅၇ ေယာက္ကိုသာ အေရြးခံ ရပါတယ္။
ဒီအေျခအေနမွာ စစ္တပ္ထဲမွာ ေတာ္လွန္ေရး အုပ္စုနဲ႔ အဂၤလိပ္ လိုလားသူ အုပ္စု (Pro British) or (Rightist)၊ လက္်ာအုပ္စု ဆိုၿပီး ကဲြျပား အားၿပဳိင္လ်က္ ရွိပါတယ္။ အရင္က အဂၤလိပ္ စစ္တပ္က လာသူေတြ၊ ကရင္နဲ႔ တိုင္းရင္းသား စစ္ဗိုလ္ေတြကို (လက္်ာ) သမား မ်ားလို႔ သံသယ ရွိၾကပါတယ္။ သခင္ လွေဖ (ဗိုလ္လက္်ာ) ဟာ ေက်ာင္းသား သမဂၢကေန လာပါတယ္။ ရဲေဘာ္ သံုးက်ိပ္၀င္ ျဖစ္ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္ဆဲလ္ စေထာင္ရာမွာ ပါ၀င္ခဲ့သူ ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္တပ္ ထဲတြင္မူ လက္်ာသမား (Rightist) လို႔ သတ္မွတ္ ၾကပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္ ။ Mary P Callahan making Enemies စာမ်က္ႏွာ ၁၀၄)။ လြတ္လပ္ေရး ေပးရမွာကို သိတဲ့ အဂၤလိပ္ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ကလည္း ကရင္ စစ္ဗိုလ္ေတြကို ရာထူး တိုးေပးခဲ့ရာမွာ လြတ္လပ္ေရး မရမီ ဗမာ စစ္တပ္မွာ ကရင္ စစ္ဗိုလ္ေတြက ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အုပ္စီး မိထားပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးမရမီနဲ႔ လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာၿပီးစ အခ်ိန္မွာ ဗမာ့ တပ္မေတာ္မွာ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (Chief of Staff) ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္း (Smith Dun)၊ ေလတပ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ (Chief of Air Force) ေစာရွိ႐ႈိ (Saw Shi Sho)၊ စစ္ဆင္ေရးမႉး (Chief of Operation) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေစာၾကာဒိုး (Saw Kyaw Doe)၊ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ (Quarter Master General) ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေစာခ်စ္ခင္ (Saw Chit Khin) တို႔ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
က်န္အေထာက္အပံ့ တပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဆက္သြယ္ေရး (Signal)၊ ပို႔ေဆာင္ေရး (Transport) စတဲ့ တပ္ေတြမွာလည္း အဂၤလိပ္နဲ႔ နီးတဲ့ တုိင္းရင္းသား စစ္ဗိုလ္ေတြက ဦးစီး ေနပါတယ္။ အဂၤလိပ္တို႔က (ခဲြၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ျခင္း) Divide & Rule ေပၚလစီကို ေျဗာင္ က်င့္သံုးေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ (စာမ်က္ႏွာ 119/ Mary P Callahan making Enemies)
လြတ္လပ္ေရးၿပီးစ ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္၊ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္က က်င္းပတဲ့ တပ္မႉး ညီလာခံကို တက္ေရာက္လာတဲ့ တပ္မႉး (၃၃) ေယာက္အနက္ PBF က (၄) ေယာက္သာ ပါပါတယ္။
တဖက္မွာလည္း ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ ေတြဟာ ဖဆပလ အဖဲြ႔ႀကီး အတြင္းမွာ အားၿပဳိင္ ေနၾကေပမယ့္၊ စစ္တပ္ အတြင္းမွာေတာ႔ လက္၀ဲ-လက္်ာ အားၿပဳိင္ရာမွာ လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး အတြက္ စည္းလံုး ခဲ့ၾကပါတယ္။ စစ္တပ္ အတြင္း လက္်ာ အုပ္စုေတြ အုပ္စီး ထားတာဟာ လက္၀ဲ အုပ္စုအတြက္ အဓိက ျပႆနာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီရန္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လထဲမွာ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ဗိုလ္ေန၀င္း၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး (ဖဆပလ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီးေဟာင္း) တို႔ ျပည္ထဲေရး ၀န္ႀကီး ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း အိမ္မွာ ေတြ႔ၿပီး ျပည္ေစာင့္ရဲ (Union Military Police) ကို ျပည္ထဲေရး ဌာန ေအာက္မွာ ဖဲြ႔စည္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္ ၾကပါတယ္။ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၂၊ Mary P Callahan making Enemies)
ဒီလိုပါပဲ စစ္တပ္ အထဲမွာလည္း လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး (Leftist Unity Group) ဆိုၿပီး ဇြန္လ၊ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္မွာ ဖဲြ႔စည္းၿပီး လက္်ာ စစ္ဗိုလ္ေတြ အသာရေနမႈကို ရင္ဆုိင္ ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ေတြကေတာ့ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ ေန၀င္း (ေျမာက္ပိုင္း တုိင္းမႉး) ၊ ဗိုလ္မႉးႀကီး ေဇယ် (စစ္ဦးစီးမႉး - GSO -1)၊ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး ရဲထြဋ္ (တပ္ရင္း ၃ တပ္မႉး)၊ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီး တင္ေမာင္ (တပ္ရင္း ၆၊ စာေရးဆရာ ျမတ္ထန္)၊ ဗိုလ္မႉး ခ်စ္ၿမဳိင္ (တပ္ရင္း ၃၊ ဒုတပ္မႉး)၊ ဗိုလ္မႉး ထြန္းစိန္ (တပ္ရင္း ၅)၊ ဗိုလ္မႉး တင္ဦး (တပ္ရင္း ၆) တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ (စာမ်က္ႏွာ ၁၂၄ ။ Mary P Callahan making Enemies)
ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးခါစ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ ေတာခို ၿပီးခ်ိန္တြင္ ဖဆပလ အဖဲြ႔ႀကီးထဲမွာ ဆိုရွယ္လစ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူ႔ ရဲေဘာ္ေတြက အားေကာင္း ေနပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြက မတ္လမွာ ေတာခို ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကာကြယ္ေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္လက္်ာ၊ တပ္မေတာ္ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ စမစ္ဒြန္း၊ ရဲဗိုလ္ခ်ဳပ္ ဦးထြန္းလွေအာင္၊ ျပည္ထဲေရး အတြင္း၀န္ ဦးကာစီ တို႔ ပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ လံုျခံဳေရး ေကာင္စီ ၀င္ေတြက ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ ျပည္သူ႔ ရဲေဘာ္ေတြ မပါ၀င္တဲ့ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရ ဖဲြ႔ေပးဖို႔ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုကို ေတာင္းဆို လာၾကပါတယ္။ မိတၳီလာမွာ တပ္မႉးႀကီးေတြ ညီလာခံနဲ႔ ပုလိပ္ အရာရွိႀကီးေတြ ညီလာခံ က်င္းပၿပီး သူတို႔ရဲ့ သေဘာထားကို တင္ျပ ေဆြးေႏြး ၾကပါတယ္။
နယ္ခ်ဲ့အဂၤလိပ္က လက္်ာယိမ္းတဲ့ အရာရွိႀကီးေတြကို ေျမႇာက္ေပးေနေတာ့ အႏၱရာယ္ ရွိတယ္ ဆိုၿပီး (လက္၀ဲ ညီညြတ္ေရး ေကာင္စီ) ကို ဖဲြ႔ၾကျပန္ ပါတယ္။ ဒီေကာင္စီမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းက ဥကၠဌ၊ သခင္ သိန္းေဖက အတြင္းေရးမႉး အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ ပါတယ္။ (သိန္းေဖျမင့္ ၏ ေက်ာ္ၿငိမ္း၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၁၇)