ဒီတိုင္းျပည္ႀကီးမွာ လူထုအက်ဳိး၊တိုင္းျပည္အက်ဳိးေဆာင္ရြက္ဖို႔ တစ္ႏွစ္အတြက္ ဘတ္ဂ်က္ဘယ္ေလာက္ရွိလို႔ ဘယ္ေလာက္သံုးခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း မသိရဘူး။စီးပြားေရး ဘယ္ေလာက္ဖြံ႔ၿဖိဳးၿပီး တိုင္းသူျပည္သားေတြရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ ဘယ္ေလာက္ရွိၾကတယ္ဆိုတာလည္း ဘာမွန္းမသိရဘူး။လူမႈေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္ေတြဆိုလို႔လည္း မူးလို႔ေတာင္မွ ရွဴစရာရွိၾကရဲ႕ လား။ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ကေရာ ဘယ္လိုရွိေနသလဲ။ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံလို႔ေတာင္ ဆိုရ မလိုပါပဲ။ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတာၾကာခဲ့ပါၿပီ။
ညစ္က်ယ္က်ယ္လုပ္တဲ့လူေတြကတစ္ဖက္ ေပကပ္ကပ္သမားေတြကတစ္ဖံု ဒီလိုပဲဆက္သြားၾကမယ္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာတဲ့ “ဖာသည္လိုႏိုင္ငံ´´ဘ၀ကေန ဖာထက္ႀကီးတဲ့ ပုတ္ႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ရာပဲရွိပါလိမ့္မယ္။တိုင္းျပည္ကိုဦးေဆာင္ခ်င္တယ္၊ေခတ္မီဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ လုပ္ခ်င္တယ္၊ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတဲ့လူေတြ တင္းမာေနလို႔ လံုး၀မရေတာ့ပါဘူး။တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးဟာ ႏြံ နစ္ေနပါၿပီ။ႏွာေခါင္းနစ္ၿပီးရင္ ေသခ်င္းဆိုးနဲ႔ ေသဖို႔ပဲက်န္ပါေတာ့တယ္။
ေအာက္တန္းစားတိုင္းျပည္၊ေအာက္တန္းစားလူမ်ဳိး
ေရွ႕ မွာ တပ္လွန္႔တယ္ဆိုတဲပသေဘာက ေတာ္လွန္ၾကဖို႔ပါ။ဘာေတာ္လွန္ရမွာလဲ။တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သတ္ၾကျဖတ္ၾကဖို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ငါတို႔က ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္မယ္။ငါတို႔ကေတာ့ ေသနတ္ရွိလို႔ ပစ္ထည့္လိုက္မွာပဲ။ငါတို႔က အလံုးစံုပ်က္သုဥ္းေရးပဲ။ငါတို႔ကေတာ့ ကုလားထိုင္ေပၚက ဆင္း ေပးမွာမဟုတ္ဘူး။ငါတို႔က အၾကမ္းမဖက္ အႏုနည္းသက္သက္နဲ႔ ဆက္ၿပီးဆန္႔က်င္ေနမွာပဲ စသည္ျဖင့္ လုပ္ေနၾကတာဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ဘာမွ အက်ဳိးမရွိပါဘူး။ဒီအခ်ိန္က ေတာ္လွန္ေရးကာလပါ။ေသြး စည္းညီညြတ္ၿပီး ေတာ္လွန္ၾကရမယ့္ကာလကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ဘာကိုေတာ္လွန္ၾကရမလဲဆိုေတာ့ ေအာက္တန္းစားတိုင္းျပည္၊ေအာက္တန္းစားလူမ်ဳိးဘ၀ကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ေတာ္လွန္ၾကရမွာကို ဆိုလိုတာပါ။အခ်င္းခ်င္းလည္း လက္ညႈိးထိုးအျပစ္ေျပာ၊သူမ်ားအျပစ္ေျပာတာလည္း ခံရတဲ့ လက္ညႈိးထိုးေနာက္ပိုင္းဇာတ္ေတာ္ႀကီးကို အ႐ုဏ္လည္းက်င္း လင္းလည္းလင္းလုၿပီမို႔ လက္စသတ္ ဇာတ္သိမ္းသင့္ၿပီလို႔ ထင္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဇာတ္မသိမ္းခင္စပ္ၾကားမွာ ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္က ေအာက္က်ေနာက္က်ျဖစ္ေနတဲ့ က႑ေတြကို ျပည္သူလူထုအားနဲ႔ ၀ိုင္း၀န္းျမွင့္တင္ႏိုင္ဖို႔ ေထာက္ျပခ်င္တာေလးေတြရွိတဲ့အတြက္ ဒီစာနယ္ဇင္းစင္ျမင့္ေပၚ ကေန လက္လွမ္းမီသေလာက္ ေဖာ္ထုတ္ေရးသားသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။လိုတဲ့ကြက္လပ္ေတြကို ျဖည့္စြက္ေပး ၾကဖို႔၊အၾကံဥာဏ္ေတြေပးၾကဖို႔၊၀ိုင္း၀န္းၿပီးေတာ့လည္း ပါ၀င္ေဆြးေႏြးၾကဖို႔ ဖိတ္မႏ ၱကျပဳပါရေစ။
ဘာပညာသင္ၾကတာလဲ
အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ျဖတ္သန္းေနၾကတဲ့ ဒီေခတ္ႀကီးကို ပညာေခတ္ႀကီးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ပညာကို ၾကားခံနယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကေန ေငြေၾကးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္၊ အခမဲ့ျဖစ္ျဖစ္ျဖန္႔ေ၀ၾကတယ္။ဖလွယ္ၾကတယ္။တစ္သက္လံုး ပညာသင္ယူႏိုင္မယ့္ အေျခအေန၊အခြင့္အလန္းေတြကိုလည္း ဖန္တီးေနၾကတယ္။Lifelong Learning ျဖစ္ဖို႔ ဆိုတာမ်ဳိး အားထုတ္ၾကတယ္။
အဲဒီပညာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ဒီလိုေရးဖူးတယ္။“ပညာဆိုသည္မွာ စာအုပ္စာတမ္းဖတ္၍ စာသိမႈကို ပညာဟုမဆိုေပ။ပညာသည္ “အတိုင္းအဆ´´မထင္။အလြန္ က်ယ္ေျပာ နက္နဲလွေပသည္။ကမ ၻာရွိ စာအုပ္အားလံုးပင္လွ်င္ ပညာအားလံုးကို ေလာကျပင္က်ယ္တည္းဟူေသာ ေက်ာင္းႀကီး၌ ကၽြႏ္ုပ္တို႔သည္ပုခက္တြင္းမွ ေျမႀကီးထဲသို႔ ေရာက္သည္အထိ ပညာသင္သားမ်ားျဖစ္ေနၾက ေစသည္။´´ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြးတဲ့ အဲဒီအေတြးထဲက သေဘာတရားမ်ဳိးကို ပညာေရးသေဘာတရားပညာရွင္ေတြ ၁၉၉၀ျပည့္လြန္ႏွစ္ေတြေရာက္မွ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေျပာလာၾကၿပီးအေထာက္အပံ့ျပဳႏိုင္တဲ့ အေျခ အေနေတြကို ၀ိုင္း၀န္းဖန္တီးလာခဲ့ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ကုလသမဂၢကလည္း ကမ ၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ သည္ပိုးေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ လူေတြရဲ႕ အသိတရား ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔ အေျခခံက်တဲ့ပညာကို အဖြဲ႔၀င္ႏိုင္ငံေတြမွာ ဘယ္လိုဘယ္ပံု မွ်ေ၀ေနၾကသလဲ။ဘယ္အဆင့္ အတန္း ေရာက္ေနသလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေပးတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ဘာအစိုးရက ဘယ္လိုေသာက္သံုးမက်လုပ္ ေနတဲ့ ဘာပညာေရးကို ဘာကုလသမဂၢက ဘယ္လိုေစာင့္ၾကည့္ေပးသလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ျမန္မာ့ ပညာေရးကေတာ့ စုတ္ျပတ္သတ္ေနပါၿပီ။
No comments:
Post a Comment
အခုလို လာေရာက္အားေပးၾကတာ အထူးပဲ ၀မ္းသာ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္ဗ်ား ... ။ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
ေက်ာ္ထက္၀င္း နည္းပညာ (ဘားအံ)
www.kyawhtetwin.blogspot.com