ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား၊ ပရိနိဗၺာန္စံလြန္ေတာ္မူသည္ေနာက္၊ သာသနာေတာ္သကၠရာဇ္ (၅၉)ခုတြင္၊
သံသယမည္ေသာ သင္းတြဲျပည္ၾကီးမွ၊ မဟာသမၻဝ၊ စူဠသမၻဝ၊ ဇစၥႏၶဘြား၊ မင္းႏွစ္ပါးတို႕
ကိုေဖာင္ႏွင္႔ေမွ်ာလိုက္ရာ- စစ္ကိုင္း အရပ္ကေရႊ နံကိုင္ အမည္ရွိေသာ ဘီလူးမသည္
ညီေနာင္နွစ္ပါးတို႕၏ စားျမိန္စားပြဲေတာ္ကို ခိုးယူ စားေသာက္သည္ကို၊ ဖမ္းကိုင္မိသည္ ကာလ၊
သာယာေသာစိတ္ ရွိသည္ျဖစ္၍၊ ပဋိသေႏၶတည္ျခင္း အေၾကာင္းရွစ္ပါးတြင္- ဆံထံုးကို ကိုင္ျခင္း၊
လက္ကို ကိုင္ျခင္း ျဖစ္ေသာ အဂၤပဥၶဂၤ ပဋိသေႏၶသည္ ထိုဘီလူးမဝမ္းတြင္ ကပ္ျငိေလသည္။
ဤကဲ႔သို႕လွ်င္ ကပ္ျငိေသာ ပဋိသေႏၶကို ေဆာင္လ်က္ မင္းႏွစ္ပါးတို႕ စကဳၡအိေျႏၵကို ပံုေသေအာင္
ကုမျပီးေနာက္၊ အစဥ္အတိုင္း ထြက္လွာခဲ႔ရာ ယခု ေတာင္တြင္းၾကီးျမိဳ႕ အေနာက္၊ ၅ တိုင္ခန္႔ကြာ
ေတာအရပ္သို႕ေရာက္လွ်င္ ရင္႔ေသာ ပဋိသေႏၶကို ကမၼဇလ လႈပ္ရွားသည္ျဖစ္၍၊ သမီးငယ္တစ္ေယာက္
ဘြားေလ၏။
ထိုေတာအရပ္တြင္လည္း တစ္ဦးေသာ ရေသ႔သည္ေပ်ာ္ေမြ႕ရာကမၼၶ႒ာန္းျဖင္႔ စီးျဖန္း သီတင္းသံုး
လ်က္ ရွိေလ၏။ ထိုရေသ႔လည္း ေန႔ဆြမ္း အလို႔ငွာ ခ်ိဳခ်ဥ္သစ္သီး၊ ရွာမွီးသြားလာစဥ္၊ ဘီလူးမ သားဘြားခိုက္ႏွင္႔ ေတြ႕ျမင္ျပီး ၊ အျခားသူတို႕ သမီးသားကို စားအံ႔ေသာငွါ၊ ခိုးယူလာခဲ႔ေသာ
အမွတ္ ထင္သျဖင္႔ မႏၲာန္ မႏၲရားႏွင္႔ ေခ်ာက္လႊင္႔လိုက္ရာ သမီးငယ္ကို ပစ္ခြါထြက္ေျပးေလ၏။
ဘီလူးမထြက္ေျပးလွ်င္ က်န္ရွိရစ္ေသာ သမီးငယ္ ကိုေကာက္ယူျပီးမွ ဤသို႕အၾကံျဖစ္သတည္း။
ဧရာဝတီျမစ္၏ အနီး ၾကက္တင္းေတာင္အရပ္တြင္ ေနထိုင္ေသာ ငါ၏ အေဆြ ရေသ႔တစ္ဦးမွာ- သမင္မ ေမြးဘြား၍ပစ္သြားသျဖင္႔ ေကာက္ယူရေသာ မိန္းမငယ္တစ္ေယာက္ကို
အဓိ႒ာန္ျပဳေသာ လက္ညိႈးနို႕ရည္ျဖင္႔ တိုက္ေကြၽးျပဳစု ၍ ေဗဒါရီဟူေသာ အမည္ျဖင္႔ ၾကီးျမင္႔ေၾကာင္းကို
ၾကားသိရသည္။ ငါတံုတမူလည္း ဤ ရေသ႔ကဲ႕သို႕ ျပဳရလွ်င္ ထိုသတၱဝါ ေသေဘးမွ ရွင္းကြာ ၍ ၊ ခ်မ္းသာခြင္႔ေရာက္ေတာ႔မည္တကား၊ သေဘာထား၍၊ အဓိ႒ာန္ျပဳလွ်င္- လက္ညိႈးမွယိုထြက္ေသာ နို႕ရည္ျဖင္႔
တိုက္ေကြၽး၍ ၾကီးျမင္႔သည္ကာလ၊ ရေသ႔ႏွင္႔မာတုကာမ၊ အတူတကြ၊ ေန႔ညေနထိုင္ျခင္းငွါ၊ မရာမေလ်ာက္ပတ္။
မအပ္ မေလ်ာ္၊ မသူေတာ္တို႕ အာစာရ ျဖစ္သည္၊ သေဘာထားျပီးလွ်င္- မီးမဖုတ္ေသးေသာ အိုးငယ္ကို အပ္ ၍ ေရခပ္ေရယူခိုင္းေလ၏။
ထိုရေသ႔အပ္ေသာ အိုးငယ္သည္ ေရထည္႔လွ်င္ပင္ကြဲပ်က္ျခင္းသို႕ ေရာက္သျဖင္႔ ဤသို႕
ကြဲပ်က္ဖန္မ်ားသည္ႏွင္႔ သည္ေတာ သည္ေတာင္ အရပ္တြင္ ေစာင္႔ေနေသာနတ္မ်ားမွ ေနွာင္႕ ယွက္၍
ငါ့အိုးကြဲပ်က္ ရသည္-ဟု၊ ဆိုငိုျမည္တမ္းရာ ထိုေတာအရပ္တြင္ အျမဲေနေလ႔ ရွိေသာ ဗိႆနိုးနတ္မင္းၾကီး
ၾကားသိေလလွ်င္ ထိုမိန္းမငယ္၏ ပါရမီဘုန္းကို ႏွလံုးသြင္းထိုက္ေသာ အရာျဖစ္သည္ တေၾကာင္း၊ ေနာက္ေႏွာင္းေသာ ဘဝက ေမာင္ႏွမရင္း ျဖစ္ခဲ႔ဘူးသည္ တစ္ေၾကာင္းမ်ားေၾကာင္႔၊ ထိုမိန္းမငယ္၏ ၊ကုသိုလ္ ပုည၊
သီလ ပါရမီ ၊ကူညီထို္က္ေသာအခြင္႔ရွိက၊ ခ်ီးပင္႔ျပသ၊ ကူမေထာက္ပံ႔ရမည္၊ ရည္ရြယ္ေသာအၾကံႏွင္႔၊ သိၾကားမင္းထံ သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထား လွ်င္ သိၾကားမင္းလည္း ၵ ဤ သို႕အမိန္႔ရွိေလသတည္း။-
ကႆပျမတ္စြာဘုရား သာသနာေတာ္တြင္း ၌ ထိုမိန္းမငယ္သည္ တစ္ဦးေသာ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ ၍
လလက္်ာတာ္ရံ အရွင္ျမတ္ အိုက္စပ္ ပူေလာင္ေသာ ေႏြအခါ ေပရြက္ ယပ္ေတာင္ လွဴဒါန္းခဲ႔ဘူးေသာ
အက်ိဳးဆက္သည္ ထိုမိန္းမငယ္ ျဖစ္ေလတိုင္းေသာအရပ္ ၌ မစိုက္ မပ်ိဳးဘဲ၊ သက္သက္ေသာ ေပပင္တို႕ျဖင္႔ ေပါက္ေရာက္ ျခံရံလ်က္၊ ကနက္ ထီးနန္းႏွင္႔၊ မင္းခမ္း က်င္းပ ၍ ၊ဘဝထိုထို၊ အလိုအတိုင္း၊ ျပည္ပစံုအံ႔သည္။
အိုးထိန္းေတာင္
ဤသို႕လွ်င္ ပန္ထြာ ဆုေတာင္းခဲ႔ေသာ ကုသိုလ္သည္ အက်ိဳးေပးခ်ိန္ ေစ႔ေရာက္ေတာ႔သသည္ -
ဟူေသာ အမိန္႔ကိုနာခံရ ၍ ၊ဗိႆႏိုးနတ္မင္းက မဖုတ္ေသးေသာ အိုးပင္ ျဖစ္ျငားေသာ္လည္း မကြဲမပ်က္ေစျခင္းငွါ ေတာင္ငယ္ပမာဏရွိေသာ အိုးတစ္သိန္းကို ဖန္ဆင္းထားေလ၏။ ထိုအရပ္ကို
အိုးသိန္းေတာင္တြင္သည္။ ယခု- အိုးထိန္းေတာင္တြင္သည္။
ဗိႆနိုး
ထိုအရပ္ေဒသတြင္လည္း စတုရန္းအားျဖင္႔ တာေလးေထာင္ (၄၀ဝ၀) ပမာဏ က်ယ္ဝန္းေသာ ျမိဳ႕ထီးနန္း ကို တန္ေဆာင္း ျပအိုး၊ ျမိဳ႕ရိုး က်ံဳးေျမာင္း မ်ားႏွင္႔တကြ ဗိႆႏိုး နတ္မင္းက ဖန္ဆင္း တည္ေထာင္ ၍ ေပးသည္။
ေရႊေရာင္ေတာ္ဘုရား
ျမိဳ႕ဦးဘုရား၊ တည္ထားကိုးကြယ္ေစရန္ အဇာတသတ္မင္း လက္ထက္ သိုဝွက္သိမ္းဆည္း ၍ထားေသာ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကိုလည္း ယႏၱယားစက္အတြင္းမွ ေဆာင္ယူေပးအပ္သျဖင္႔ ဘုရားေလာင္း
ၾကက္ျဖဴမင္း ေနေလ႔ရွိေသာ အရပ္တြင္ သံေတာင္ (၅၀) ခန္႔ အတိုင္း အရွည္ရွိေသာ ေစတီကို ဗိႆႏိုးနတ္မင္းညြန္ျပတည္ထားလွ်င္ နီလ-ပီတ စေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္ပါးတို႔သည္ ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္ ၊
တခဲနက္ ထြန္းလင္းေတာက္ပသည္ကို ဖူးျမင္ရေသာ အေရာင္ေတာ္တို႕ေၾကာင္႔ ေရႊေရာင္ေတာ္ဘုရားဟု
ေက်ာက္စာကမၺည္း ထိုးမွတ္သည္။
ပန္ထြာျပည္-ဗိသာနိုးျမိဳ႔
ထိုမွတပါးလည္း စည္ကိုတီးလွ်င္ ရန္သူတပါးတို႕မဝင္ေရာက္နိုင္ ၊ေခ်ာင္းေရၾကီးစြာ၊ ဆီးကာေစတတ္ေသာ အတုလစည္ေတာ္ကိုလည္း သိၾကားမင္းကေပးအပ္သည္။ စည္တီးလွ်င္ေရၾကီးစြာစီးက်ေသာ ေခ်ာင္းကို ရန္ပယ္ေခ်ာင္း ဟု သမုတ္ေခၚဆိုသည္။
ေဖါင္ေတာ္ေပါက္
ဗိႆနိုးျမိဳ႕အေနာက္၊ မင္းသမီး ေပ်ာ္ပါးေစရန္ ဖန္ဆင္းေပးေသာ အင္းသို႕ သြားလိုလွ်င္ ေဖါင္ႏွင္႔ သြားလာနိုင္ေအာင္ ေျမာင္းတူးေဖာက္ ၍ ေပးသည္။ ထိုေျမာင္းကို ေဖါင္ေတာ္ေပါက္ဟု သမုတ္သည္။
ဂူအင္းေထာင္႔
ထိုမင္းသမီး၏ မယ္ေတာ္ ဘီလူးမ ရံခါလာေရာက္ေနထိုင္ေစရန္ တစ္ခုေသာ အင္း၏ အေထာင္႔ ၌ ဂူတည္၍ ထားရွိသည္။ ယခု ထိုအရပ္ကို ဂူအင္းေထာင္႔ ဟု သမုတ္ေခၚေဝၚသည္။
အင္ၾကင္းကုန္း
ေက်းဇူးၾကီးမားေသာ ဗိႆနိုးနတ္မင္းေနထိုင္ေစရန္ျမိဳ႕၏ အေရွ့ေတာင္အရပ္တြင္ အင္ၾကင္းဥ ယ်ာဥ္ျပဳလုပ္ကိုးကြယ္သည္၊ ထိုအရပ္ကို ယခု အင္ၾကင္းကုန္းဟု ေခၚေဝၚသမုတ္သည္။
ပန္ထြာျပည္သို႔ စစ္ခ်ီျခင္း
တရံေရာအခါ သာသနာေတာ္ တစ္ရာ႔တစ္(၁၀၁)ခုတြင္ မင္းအျဖစ္သို႕ေရာက္၍ၿမိဳ႕က်ံဳးထီးနန္းမ်ားကို
တျပိဳင္နက္ တည္ထားေတာ္မူေသာ သေရခတၱရာျပည္႔ရွင္ ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးသည္ ပဥၶင္းညိဳ ပဥၶင္းျဖဴဟူေသာ အမတ္(၂)ေယာက္ကို အၾကီးအမွဴးထားလ်က္ အရပ္ရပ္ေသာ ျမိဳ႕ေက်းရြာမ်ားမွာ ဒသဘာဂျဖစ္ေသာဆယ္ဘို႕တစ္ဘို႕ အခြန္ေတာ္မ်ားကို အေတာင္းအခံ ေစလႊတ္ျမဲျဖစ္ ၍ ထိုအမတ္ႏွစ္ဦးတို႕ ပန္ထြာျပည္သို႕ သြားေရာက္ေတာင္းဆိုလွ်င္...... ပန္ထြာျပည္မွဴးမတ္တို႕လည္း ႏိုင္ငံျခားနား ၊ ကြဲျပားကိုယ္စီ၊ ရွိေလျပီးသည္ အမႈကို အစု အခြံ၊ ဗုဇြန္တစ္လက္မမွ်၊ တို႕က ေပးခြင္႔၊ မေသင္႔မေလ်ာ္ ၊ေစာ္ကားက်ဴးလြန္၊ အခြန္ေတာင္းမွဴးမတ္တို႕ကို၊ သတ္ျဖတ္ျပဳလုပ္မည္ရွိသည္တြင္.......... မင္းသမီးဘခင္ျဖစ္ေသာ ရေသ႔က ဓေလ႔ထံုးစံ၊ အခြန္ေတာင္းသံတမန္တို႕ကို၊ ရာဇဒါဏ္မေပးသင္႔ေၾကာင္း။ မေကာင္းျပဳက၊ မေကာင္းသူ႕တြက္တာဟု ဆရာရေသ႔ မိန္႔ဆိုလွ်င္.. မစီရင္မရိုက္ခတ္၊ အခြန္ေတာင္း အမတ္တို႕ကို၊ တစ္နပ္မွ် ထမင္းမေကြၽး၊ ထြက္ေျပး ျပန္သြားေစသည္။ ယင္းသို႕ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးထံ ျပန္ေရာက္ ေလွၽာက္ထားၾကားသိေတာ္မူလွ်င္ အမ်က္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ ၍ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ခ်ီတက္လာသည္။
ပန္ထြာျပည္ၾကီး ပ်က္စီးျခင္း
ထိုအခါ သိၾကားမင္းေပးေသာ အတုလစည္ေတာ္ကိုတီးလွ်င္ လိႈင္း တံပိုး ထလ်က္ ေရအယာဥ္ ျပင္းစြာလာသည္ ႏွင္႔
ျမိဳ႕ရင္းသို႕ မခ်ဥ္း မကပ္ႏိုင္၊ သစ္ ဝါးေဖာင္ အစရွိသည္တို႕ျဖင္႔ ျပဳလုပ္ကူးၾက ျငားေသာ္လည္း ေရစီးေရလာ ျပင္းျပလွေသာေၾကာင္ ႔ေအာက္ေျခသို႕သာ
ေမွ်ာသြားပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္ကုန္ၾကသည္။ ထိုအေၾကာင္းကို မွဴးမတ္ပညာရွိတို႕ႏွင္႔ တိုင္ပင္ညီညြတ္ၾကျပီး ပရိယာယ္ေျခာက္ပါးတြင္ ကြ်မ္းက်င္ေသာေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကို နႏြင္းဆိုးသကၤန္းဝတ္ေစလ်က္ ပန္ထြာျပည္တြင္းသိုု႔ဝင္ေရာက္
ဖ်က္ဆီးေစ၏။ အေၾကာင္းသည္ကား- ထိုရွင္ေယာင္သည္ သူခိုးအတတ္တြင္တတ္စြမ္းသူ (၂) ေယာက္တန္၊(၃)ေယာက္တန္လူကိုေခၚသြားျပီးလွ်င္ ပန္ထြာမင္းသမီး၏ အဘျဖစ္ေသာ ျမိဳ႕ဦးရေသ႔ထံ
ဆည္းကပ္ေနထိုင္ ဝတ္ၾကီးဝတ္ငယ္တို႕ကို ျပဳလုပ္၊ အ ယံုသြင္းကာ သံုးလေက်ာ္ ေလးလခန္႔ရွိလွ်င္
ခိုးယူတတ္သူတို႕ကို ျမိဳ႕တြင္း ၌ ရွိေသာ ကြၽဲ၊ ႏြား၊ ေရႊေငြ အစရွိသည္တို႕အား ခိုးယူေစျပီးလွ်င္ သင္႔ရာ ကြက္ရပ္မ်ားတြင္ေထာင္႔ခ်ည္ဝွက္ထား ၾကေလသည္။ ယင္းသို႕ျပဳဖန္မ်ားသျဖင္႔ ဆရာရေသ႔ေက်ာင္း၌ မွီတင္းေနထိုင္ေသာ ထိုရွင္ေယာင္အားေမးလွ်င္... ရွင္ေယာင္လည္းေထာင္႔ခ်ည္ ဝွက္ထားေသာေနရာအရပ္မ်ားကို ေသခ်ာေအာင္ ေဟာေျပာရယူၾကသျဖင္႔ ထိုရွင္ေယာင္အား ယံုၾကည္ေလးျမတ္၊ မျပတ္ကိုးကြယ္ၾက ကုန္သည္။ တရံေရာအခါ ထိုရွင္ေယာင္သည္ ဆရာရေသ႔ ႏွင္႔ အတူ မင္းသမီးနန္း သို႕ဆြမ္းစားဝင္ရာ ဝတ္ၾကီး ဝတ္ငယ္ ျပဳလုပ္ အယုံသြင္း၍၊ မဟာအတုလမည္ေသာ ဤရန္ပယ္စည္ၾကီးသည္ အင္းအိုင္မႏၱာန္ေကာင္းစြာႏွံ ၍၊
ထပ္မံျပဳလုပ္ရလွ်င္ ယခုအခါထက္ မ်ားစြာ တန္ခိုးၾကီးျခင္း၊ ရန္သူ မင္းတို႕ကို ႏွိမ္နင္းနိုင္ေသာလက္နက္မိုးတို႕ကို
ရြာေစျခင္း၊ တိုင္းေတာ္ျပည္ေတာ္တြင္ ေရစာ စပါး ေပါမ်ား ၾကြယ္ဝေအာင္ မိုး-၃ ခ်က္တို႕ျဖင္႔ ညီညြတ္ ေျဖာင္႔မတ္စြာ
ရြာေစျခင္း စေသာ အက်ိဳးထူးတို႕သည္ ထင္ရွား ျဖစ္လတၱံ႔သည္ တမံု႔-ဟု ေျပာဆိုေသာ စကားကို ယံုမွား ၍
ျပင္ဆင္ပါ- အခြင္႔ေပးလွ်င္..... .ေရွးေရွးက ပုညကံ၊ ကုန္ခ်ိန္တန္သျဖင္႔ အတုလစည္ေတာ္ကို သင္႔ေလ်ာ္ေသာ
သားေရတြင္၊ အေထြေထြပေယာဂ၊ ရံႈ႔ခ် စီရင္၊ ျပင္ဆင္ က်က္လႊမ္း ျပီးလွ်င္၊ သကၤန္း ဝတ္ေသာ ရွင္ပ်က္
ေျပးထြက္ေလသတည္း။ အတုလစည္ေတာ္လည္း၊ တီး ၍ မျမည္၊ မၾကည္မလင္ေသာ အသံ၊ တရံတဆစ္မွ် ၊နာခံဘြယ္ မရွိ၊ ျဖစ္ေလ၏။ ဝန္းရစ္ ယွက္ကာေသာ ရန္ပယ္ေခ်ာင္းသည္ ေဆာင္းေနွာင္း ေႏြစ၊ တေပါင္းလကဲ႔သို႕၊ ေထာင္းေထာင္းျမဴမံုနွင္႔၊ ေရဟုန္မက်၊ ယင္းသို႕ေသာကာလတြင္၊ သေရေခတၱရာျပည္႕ရွင္ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီး၏ စစ္ဘုရင္တို႕သည္၊ ထြက္ဝင္လြယ္ကူ၊ သိမ္းယူ ဖ်က္ဆီးၾက သျဖင္႔ ၊ျမိဳ႕ဝန္းက်င္ပတ္လည္ ၊ေပပင္ေပါက္ကာတည္ေသာ ၊ေရႊျပည္ပန္ထြာသည္၊ ထိုအခါ ပ်က္စီးျခင္းသို႕ေရာက္ေလေသာႏွစ္ သကၠရာဇ္ကား တစ္ရာ႔သံုးခုနွစ္ပင္ ျဖစ္သတည္း။ ထိုအခါ ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးကား.. .ေရႊနန္းစည္းစိမ္ ၃-ႏွစ္မွ် ရွိေသးသည္။
နားေဋာင္းက်
ယင္းသို႕လွ်င္- တိုင္းျပည္ပ်က္စီးကာ မင္းသမီးထြက္ေျပးေသာကာလ၊ ပတၱျမားနားေဋာင္း၊ ေျမသို႕ေလ်ာင္း ေသာ
အရပ္ကို နားေဋာင္းက်တြင္သည္။ ထိုက်ေသာနားေဋာင္းကို ရွာ၍တဖန္ရေသာေၾကာင္႔ နားေဋာင္းရဟူ ၍လည္း ေခၚေဝၚေရးသားေလ႔ ျပဳၾကသည္။
မအူေအာင္း
ထိုမင္းသမီး၏ အထိန္းေတာ္မိအူး ပုန္းေအာင္း ေနေသာအရပ္ကို မိအူးေအာင္းဟု သမုတ္သည္၊ ယခုကာလရွည္လ်ားစကား ေလ်ာသျဖင္႔ မအူေအာင္းဟု ေခၚေဝၚသည္။
ကိုးပင္
ထိုမွတစ္ပါး စီ ၍ ေပါက္ေသာ ေပကိုးပင္သည္ ဒြတၱေဘာင္မငး ္ တပ္ခ်ီမလာမီ နရတိ ျဖစ္ေသာ
အေနာက္ေတာင္အရပ္သို႕ တျပိဳင္နက္တည္း ကိုင္းသည္၊ ထိုအေၾကာင္းကို ေပကိုင္းရာ အရပ္က
စစ္မက္ၾကီးစြာေရာက္ လွာတတ္သည္-ဟု ဆရာရေသ႔ ေဟာေျပာဘူးသည္၊ ထိုအရပ္ကို ကိုးပင္စည္ -ဟု ေခၚေဝၚသမုတ္သည္။ ေနာက္ ရတနာပုရ၊ တတိယ နန္းတည္ျဖစ္ေသာဆင္ျဖဴ၇ွင္ဘုရား သား ေတာ္
စဥ္႔ကူးမင္းလက္ထက္၊ ၁၁၃၈-ခုနွစ္တြင္မွ ထိုရြာသားတို႕ ေလွေတာ္အစုဖြဲ႕ ၍ ထမ္းျပန္သည္ႏွင္႔ ၉ပင္-ေရႊေလွဟု
တြင္သည္။ ၎ေရႊေလွပင္ မင္းတိုင္း ၁၂ မႈတြင္ တစ္မႈပိုပြား ၍ မ်ားျပား ရႈပ္ယွက္သည္-ဟု သတိရၾကသျဖင္႔၊
ေရႊေလွကိုအႏၱတြင္ ၊မီးခ် ၍ ကြၽမ္းေလာင္၊ တက္တက္ကုန္ ေျပာင္ေသာေၾကာင္႔ ေရႊေလွ အမည္ေပ်ာက္ကာ
ကိုးပင္ ဟုတြင္ျမဲ တြင္သည္။
ေပေတာငါးရြာ
ဤကိုးပင္ေသာေပပင္သာလွ်င္မဟုတ္ေသး ၊ေရွးေရွးေသာဘဝ၊ ကႆပျမတ္စြာဘုရား သာသနာတြင္၊ လက်ာ္ရံအရွင္တစ္ဦးကို လွဴဒါန္းဘူးေသာေပရြက္ယပ္ငယ္တစ္ခု၏အဘို႕၊ လူတို႕မစိုက္ မပ်ိဳး
၊ေတာစိုးသစ္ပင္မ်ားကဲ႕သို႕၊ အလိုအေလ်ာက္၊ ငါးဌာနအရပ္တြင္ ၊ေပပင္အမ်ားေပါက္ေရာက္ေလသည္။
ငါးဌာနဟူသည္ကား…..
၁- ဝက္ခ်င္းကန္၊
၂- စမံု၊
၃- နာေဋာင္းရ၊
၄- သားတိုးတန္း၊
၅- အင္းရြာ၊
ဟူ ၍ ယခုတိုင္ေပေတာ ၅- ရြာဟု၊ ထင္ရွားရွိေလသည္။ ယင္းသို႕ေသာ အေၾကာင္းကို ပိဋကတ္ေတာ္ေရးရန္
ေပရြက္ အလိုရွိေသာေၾကာင္႔ ျမိဳ႕ရံုးက ဆင္႔ေတာင္းလွ်င္ ခုတ္ယူ ေပးပို႕ရေၾကာင္းႏွင္႔ ၁၁၄၅ -ခု၊စစ္တမ္း တြင္
ထိုငါးရြာ သူၾကီးတို႕ အသီးသီးအစစ္ခံ ထင္ရွားႏွင္႔ ျဖစ္သည္။
ပန္ထြာျပည္၏ ဝိေသသ အထူး
ပန္ထြာျပည္၏ ဝိေသသ အထူးေသာ္ကား- အခ်င္းတာ ၁၀ဝ၀ ခန္႔ က်ယ္ဝန္းေသာ ျမိဳ႕၏ အတြင္း အင္ၾကင္းပင္
မရွိဘဲလ်က္ အင္ၾကင္းအသီးအပြင္႔တို႕ကို ဗိႆနိုးနတ္မင္းသည္ ဤသို႕ လွ်င္အဓိ႒ာန္ ျပဳဘူးသ တည္း။
ငါ၏ ေနရာျဖစ္ေသာ အင္ၾကင္း ဥယ်ာဥ္ေတာ္မွ အင္ၾကင္း အသီးအပြင္႔တို႕သည္ လူမၾကည္း မေဆာင္ဘဲ
ဗိႆနိုး ျမိဳ႕အတြင္း မင္းသမီးရွိရာ ေရာက္ေစသတည္းႅ
ဟုျပဳဘူးေသာ အဓိ႒ာန္ကို မလြန္ဆန္မူ ၍ ယခုတိုင္မပ်က္ အင္ၾကင္းခက္ အင္ၾကင္းသီးတို႕သည္ ပန္ထြာျမိဳ႕တြင္း ၌ ေတြ႕ျမင္ၾကရသည္။
ပန္ထြာမင္းသမီးအား- မိဖုရားေျမွာက္ျခင္း
ဤ သို႕လွ်င္ ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးသည္ ပန္ထြာမင္းသမီးနွင္႔တကြေသာ မွဴးမတ္ ျပည္သူတို႕ကို
သိမ္းယူေခၚသြား ကာ သေရေခတၱရာျပည္သို႕ေရာက္လွ်င္ အျပင္အလ်ာလကၼၡ ဏာေကာင္းျမတ္သူ ျဖစ္သည္ႏွင္႔ မိဖုရားအရာ ေျမွာက္ေလသည္။ မင္းသမီးနွင္႔ အတူပါေသာ မွဴးမတ္တို႕ကိုလည္း သက္သာရာ အခြင္႔ေပးကာ
စာေက်းျမိဳ႕ရြာ၊ ပညာ သတၱိ၊ရွိသည္အေလ်ာက္ ခ်ီးေျမွာက္သူေကာင္းျပဳေတာ္မူသည္။ ပန္ထြာမင္းသမီးသည္
မိဖုရားအရာ၊ ပါသည္႔မွဴးမတ္တို႕နွင္႔တကြ၊ သူေကာင္းျပဳခံရေသာ္လည္း၊ ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးအားႏွစ္ျမိဳ႕
ခ်စ္ခင္ျခင္းသည္မရွိ။ မည္သို႕ေသာအေၾကာင္းျဖင္႔ ႏွစ္ျမိဳ႕ ခ်စ္ခင္ျခင္း မရွိေလသနည္း……..
ေပြးဖို-ေပြးမ
လြန္ေလျပီးေသာ ဘဝ၊ အတိတ္ေသာ ကာလတြင္၊ထို မင္းမိဖု၇ားတို႕သည္ ေပြးဖို ေပြးမ ျဖစ္ၾကေသာအခါ
ေပြးဖိုသည္၊ အလိုရွိရာ အျခား ေပြးမႏွင္႔သာ ေပ်ာ္ပါး ၍ ၊ အစားအေသာက္၊ သစ္ေခါက္ သစ္ဥႏုႏုထြားထြားရပါျငားလည္း
သနား ကရုဏာ ရွင္းရွင္းကြာလ်က္ ေမတာၱၾကီးမား ေသာ ေပြးမကိုသာေဝငွစားေသာက္ျခင္း။ တစ္ခုေသာအေၾကာင္းနွင္႔ ။ မေရွာင္သာ မလြဲသာေတြ႕ၾကိမ္ေသာအခါလည္း မညွာ မတြယ္၊ သင္းမွ်ႏွုယ္ဟု ၊တြင္းငယ္ ကယ္ေပါက္က၊
တေလွ်ာက္တည္း ထြက္ေျပကာ ေသေဘးေရာက္လႈ၊ ထိုသို႕ေသာ အမႈသည္ ယခုဘဝ၊ ပစြကၡမွ၊ ေဒါသမုန္းပြဲ၊ ရန္စခဲလွ်င္ အခဲမေၾက ၊သို႕ျဖစ္ေလေသာ ေၾကာင္႔ ၊ေသသည္၏ ဘဝ၊ ေနာက္ကာလ တြင္ ရွည္သမွ်ကမာၻ၊ ျဖစ္ေလရာတြင္ အၾကင္နာ
နည္းပါး ခိုက္ပြားရန္လို၊ ထို ေပြးဖိုနွင္႔ ေရွးကုသိုလ္ကံ မဆက္ဆံရအာင္၊ အၾကံ ၾကီးမား ရွိစဥ္ခို္က္။ သံုးတိုက္လံုးမွန္ကူ၊ သယမၻဴထြဋ္ထား၊ ဝိသုဒိၶနတ္ဖ်ားသည္၊ မျပတ္ေသာေဒသစာျဖင္႔ ေဝေနယ်ာအမ်ားကို တရားေရေအး
တိုက္ေကြၽးေတာ္မူသည္။ ညီေတာ္အာနႏၵာကို ေနာက္ရံအရာထားလ်က္ ပတၱျမားတံဆိပ္ ဖိုးဦးေခၚေတာင္ေတာ္ထိပ္သို႕
နွိပ္ေတာ္ မူစဥ္အခါ ၊အၾကင္နာ နည္းပါးေသာ လင္မယား ေပြးဖို -မတို႕သည္ ၊ဒါနကို ေရွ႕ေျမာ္၍ ပူေဇာ္စရာေျမမံႈ႔ ျဖင္ ႔စံု႕စံု႕တက္ေအာင္ တစ္ေတာင္႔တစ္ထြာမွ် ပူေဇာ္ၾကသည္ကို . ဘဂဝါပရေမ ငါးမာ၇္ေခြၽလည္း ထိုေျမမံႈ႔ျဖင္႔ ၾကဲျဖန္႔ဒါနျပဳ ကုန္ၾကေသာေပြးဖိုမႏွစ္ခု၏ ၊ေကာင္းမႈကုသို္လ္၊ အလိုလိုျပည္႕စံုအံ႔သည္ ကိုျမင္ေတာ္မူ ၍ သိတ-ဟသိတ စေသာ
ျပံဳးရယ္ျခင္း ၆ပါးတို႕တြင္ ဘုရား၏ ျပံဳးျခင္းျဖင္႔ ႏွလံုးသြင္းေတာ္မူလ်က္ ၊ျပံဳးေတာ္မူသည္ကို ညီေတာ္အာနႏၵာ ေမးေလွ်ာက္ေသာကာလ........
ငါ၏ သာသနာေတာ္၊ တစ္ရာေက်ာ္လွ်င္ ၊ေတေဇာ္ၾကီးမား ၊ေပြးေမာင္မယ္ လင္မယားတို႕သည္ တိုင္းျခား ျပည္သီး ၊ တထီးတစ္နန္းစီ၊ ဆုေတာင္းရင္း ပါရမီႏွင္႔ ၊အညီ ထပ္တူ မင္းမူမည္႔ အျဖစ္ကို ဓမၼရာဇ္ ရွင္ေစာ၊ မိန္႔ေတာ္မူေလသည္။
ပန္ထြာမိဖုရား၏ ပရိယာယ္
ယင္းသို႕ေသာ နိမိတ္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အရ၊ ဆင္းရူပနွင္႔၊ မဒု-စရဏ လကြ့ဏာ ၊ျပည္႔စံုပါေသာ ပန္ထြာမင္းသမီးသည္၊ မင္းၾကီးဒြတၱေဘာင္ ၊ေရႊနန္းၾကီး သံုးေဆာင္နွင္႔ ၊ထံုးေနွာင္ ေမတၱာ၊ ခ်စ္ခင္ပါ ေသာ္လည္း အတီတာဘဝ လြန္ခဲ႔ေသာ ကာလက၊ ေဒါသမုန္းစိတ္သည္၊ ခဲအန္ၾကိတ္ ရင္မွာတည္ ၍၊ မၾကည္နိုင္ မေျပနိုင္၊ အူလိႈင္ ျပင္းျပ၊ လတ္တေလာ ထင္ေသာ္ေၾကာင္႔၊ တိုင္းျပည္က ပါေသာ မွႈးမတ္ တို႕နွင္႔တိုင္ပင္ရာ...... မွူးမတ္တို႕ ေလွ်ာက္သည္ကား... အရွင္မိဖုရား ထိုသို႕ေသာ အ၇ာ ၌ ၊ ရြံရွာ စက္ ဆုတ္ဖြယ္ ရွိေသာ အဝတ္ကို ဒြတၱေဘာင္မင္းျမတ္အား ဆက္ကပ္ ၍ ျပဳရလွ်င္ ၊ႏုလွေသာမွည္႔ရွင္ေတာ္ သည္ ၊မေပၚ ကြယ္ျခင္းသို႕ျဖစ္ပါသည္။ မွည္႔ရွင္ကြယ္က ဘုန္းတန္းက် ၍၊ ေခတၱရာ
ေရႊျပည္ပ်က္အံ႔ သည္အေၾကာင္း။..
၎မွဴးမတ္တို႕ ေလွ်ာက္တင္ခ်က္ကို၊ မပ်က္ေစရ ၊သုသာန္ဝက ၊တစ ပုဆိုး၊ စက္ဆုတ္ဖြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို၊ ထိုက္တန္ေအာင္ ဝါဖန္ ဝါၾကိတ္ ျပဳသကဲ႕သို႕ ၊ႏုလွစြာ ညက္ေစျပီးလွ်င္ ပိတ္ျဖဴ မ်က္ႏွာသုတ္၊ ယက္လုပ္ ၍ ထားသတည္း။
မိဖုရားသည္လည္း မာယာ ကာယ၊ ဝဥႊနဥာဏ္တြင္၊ အလြန္လိမ္မာေသာ မင္းမိန္းမျဖစ္၍ သီလာဟူေသာ နံ႔သာမံႈ႕တို႕ကို၊ မင္းၾကီးအား မျပတ္ ဆက္ကပ္ျခင္းကို ျပဳေလ႔၇ွိ၏။ သီလာ ဟူေသာ နံ႔သာကား။ ပူတာ တံတင္းတို႕ကို ဖြင္႔လွ်င္ ျပည္သူတို႕
ႏွာဝတြင္ ထားဘိသကဲ႕သို႕ အလြန္ေမႊးၾကိဳႈင္စြာ ရွိ၏။ ဒြတၱေဘာင္မင္းၾကီးသည္လည္း ထိုနံ႔သာတို႕ကို လိမ္းစမွတ္ ျပဳဘိ၏။
ဒြတၱေဘာင္မင္း ပ်က္စီးျခင္း
တရံေရာအခါ ထိုနံ႕သာနွင္႔ ထံုေသာ မ်က္သုတ္ေတာ္ပုဝါကို ဆက္ေလလွ်င္ မင္းၾကီးသည္ သေဘာအားျဖင္႔ ျမတ္နိုးရိုေသသည္ အမွတ္နွင္႔ မ်က္နွာေတာ္သုတ္မိ၏။ ယင္းသို႕သုတ္မိလွ်င္- မ်က္လံုးေတာ္ႏွစ္ဖက္ၾကား
တြင္ ရွိေသာ မွည္႔၇ွင္ေတာ္သည္ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ႔ေလ၏။ မွည္႔ရွင္ေတာ္၊ကြယ္လွ်င ္ ဂဠံဳမင္း က ေပးေသာသံေလး သံျမွား သိၾကားမင္းက ေပးေသာ အရိႏၵ မာလွံပ်ံ၊ သီလဝံသ ထား၊ နတ္စစ္သည္မ်ားသည္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႔သည္။ ေျခရင္းအလုပ္ အေကြၽးျဖစ္ ေသာ နဂါးမင္းသမီးေဘစႏီၵလည္း နဂါးျပည္သို႕ ျပန္ခဲ႔၏။ ယင္းသို႕ဘုန္းတန္ခိုးညံ႔ျပီးမွ- ပုသိမ္ျမိဳ႕မွ တစ္ နွစ္လွ်င္ ေငြစင္တစ္ေသာင္း၊ ဆက္သျမဲ အခြန္ေတာ္သည္ မဆက္သဘဲ ေနေလ၏ ။ေခါင္းေလာင္းစည္ ၾကီးမ်ားသည္လည္း ေရမွာ က်နစ္ေလ၏။ အခြန္ေတာင္းျဖစ္ေသာ ပဥြင္းျဖဴ ပဥြင္းညိဳတို႕သည္လည္း တိမ္းေရွာင္ထြက္သြားၾကေလ၏။
ပန္ထြာမိဖုရားကြယ္လြန္ျခင္း
ဤသို႕လွ်င္ ငါတို႕ျပည္႔ရွင္မင္းအား မေကာင္းၾကံသူျဖစ္သည္ဟု၊ မွဴးမတ္ ျပည္သူတို႕က ပို႔ဆက္ ေသာ
သစ္က်ားသီးႏွင္႔ ဝက္ေျမဥကို စားမိေခ်ေသာေၾကာင္႔ ပန္ထြာမိဖုရား ကြယ္လြန္ေလသည္။ ထိုမိဖု ရား သစ္ဥ သစ္သီး
တို႕ကို စံမက္ႏွစ္သက္ျခင္းသည္ ေပြးျဖစ္ခဲ႔ဘူးေသာ ရသတဏွာ ဝါသနာအထံုေၾကာင္႔၊ စံုစံုမက္မက္၊ ႏွစ္သက္ လွေသာ
အမႈျဖင္႔ သစ္ဥသစ္သီးတို႕ကိုမျငီးမေငြ႕၊ သံုးေဆာင္ေလ႔ျဖစ္သတည္း။ ဤသို႕လွ်င္ပန္ထြာမင္းသမီး သစ္သီးသစ္ဥကို စားေသာေၾကာင္႔ ေမွာက္မွား ကြယ္လြန္ရေၾကာင္း ႏွင္႔ မယ္ေတာ္ဘီလူးမ ၾကားသိေလလွ်င္ အလ်င္တေဆာ လာေရာက္ျပွီးမွ မင္းသမီးအေလာင္းကို လူအေပါင္း မသိရေအာင္ ၾကည္းေဆာင္ ခိုးယူကာ ဗိသာနိုးျမိဳ႕ နန္းေတာ္တြင္ ဖုတ္ၾကည္းသျဂၤဳဟ္ျခင္း ကိုျပဳျပီးေနာက္ တစ္ရက္ေလာက္မၾကာ ခ်စ္ခင္လွေသာ ေမတၱာရင္ကြဲနာနွင္႔၊ ခႏၶာပ်က္စီးျခင္းသို႕ေရာက္ ေလ၏။ မင္းသမီး ဘီလူးမတို႕ ေသကြယ္ၾကလ်င္ ျပည္သူတို႕ မင္းသံခ် ေမးေသာကာလ မိသား နွစ္ဦးတို႕၊အထူးအျမတ္ ၊ျမိဳ႕ေစာင္႔နတ္ျဖစ္ေၾကာင္းနွင္ ႔ျပန္ေျပာေသာအရ ယခုတိုင္ ဗိႆနိုး ျမိဳ႕မအတြင္း
မယ္ေတာ္နတ္ကြန္းမွာ -ေဆာက္ရိုး၊စေၾကာ အေရွကထားကာ သားခုနွစ္ေကာင္၊ ငါးခုႏွစ္ေကာင္မ်ားကို စားျမိန္စားထုပ္ႏွင္႔ တင္ၾကားပသရသည္။
မင္းသမီးနတ္ကြန္းမွာ အေနာက္က ႏွစ္ထပ္လည္ေပၚေဆာက္လုပ္ကာ သက္သတ္မပါ။ သစ္သီးခုနစ္မည္ သစ္ဥ ခုနစ္ မည္ ပန္းခုနစ္မည္မ်ားနွင္႔ တင္ၾကားပသရသည္။
No comments:
Post a Comment
အခုလို လာေရာက္အားေပးၾကတာ အထူးပဲ ၀မ္းသာ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္ဗ်ား ... ။ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
ေက်ာ္ထက္၀င္း နည္းပညာ (ဘားအံ)
www.kyawhtetwin.blogspot.com