ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ မွတ္တမ္းမ်ား Protocols of Yangon University

တကၠသိုလ္ အေၾကာင္း ေတြ.. ေတြးရင္း.. ေရးမိျပီ ဆိုမွေတာ့.. အသက္၀င္ေအာင္ ခံစား ခ်င္သည္။ သတိခ်ပ္ နိုင္ စရာ.. အသိ တခုခု ျဖစ္ျဖစ္...သမိုင္း အခ်က္ေလးေတြ လည္း ပါေစ ခ်င္သည္ ။ လြမ္းလြမ္း ဆြတ္ဆြတ္ လည္း..ဖြဲ႕ႏြဲ႕ သတိရခ်င္ေနမိ သည္။ အဲဒါနဲ႕..အင္းလ်ားရဲ႕ ပံုရိပ္ေတြ ကို.. ျပန္ရွာ ၾကည့္ သည္။ တကၠသိုလ္ အေၾကာင္း ေတြ ျပန္ရွာ ဖတ္သည္။ ျမကၽြန္းညို ရဲ႕ ဂီတသံ ေတြ.. ရွာေဖြ နားေထာင္ မိသည္။
-

ဓါတ္ပံုု အေဟာင္း ေတြ ထဲက..ပံုရိပ္ေတြ က လည္း ..အတိတ္ကိုု အမိအရ ဆုုပ္ကိုုင္ နိုုင္ခဲ့တယ္ ဆိုုေပလို႕ .. တကယ္ ျပန္ၾကည့္ေတာ့.. လူပံုုေတြ.. ခ်ည္း ျဖစ္ေန သည္။အင္းလ်ား ေဆာင္ၾကီး ရဲ႕ အေနအထား အက်ယ္အ၀န္းကိုု ျမင္သာ တဲ့ ပံုု ဆိုုလိုု႕... ကိုုယ့္ဆီမွာ..တပံုုမွ မရွိပါလား...။ အင္တာနက္ ထဲ ရွာၾကည့္ေတာ့လည္း.. နာဂစ္ ျပီးမွ ရိုုက္ထားပံုု ေပၚတဲ့.. အပင္ေတြ က်ိဳးတိုုး က်ဲတဲ ..ေဆးေရာင္ မြဲမြဲ..ပံုုေလး တပံုုသာ..လူတကာ ယူသံုုး ေနၾကရ သည္ ။ တခါ တုုန္းက ေတာ့..facebook ထဲမွာ.. (ဘိုုဘိုု ရွဲတာ ထင္သည္) ေတြ႕မိလိုု႕.. သိမ္းထား တဲ့ ေရွးေဟာင္း ပံုုေလး တပံုု ေတာ့ ရွိသည္။ ျပန္ရွာ ၾကည့္ ဦးမည္။

---

ေဟာ... ဒီမွာ.

(ဒီက ယူပါသည္)

ေၾသာ္..ဒီပံုုေလးက.. Kathleen ဆိုုတဲ့.. ျမန္မာျပည္ေပါက္ အင္ဂလိုု ကျပား ေက်ာင္းသူ တေယာက္ ရဲ႕ မွတ္တမ္း ထဲက.. ပါလာတာပဲ။ တိုုက္တိုုက္ ဆိုုင္ ဆိုုင္..သူကလည္း.. အတိုုေကာက္ ေခၚေတာ့...Kay ဆိုုပါလား..။ အင္းလ်ားေဆာင္မွာ ေနရင္း.. ရန္ကုုန္တကၠသိုုလ္မွာ ပထ၀ီ နဲ႕ ဘူမိေဗဒ အထူးျပဳ ယူခဲ့တယ္ တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ..ျမန္မာျပည္က..မိသားစု နဲ႕ ခြဲျပီး အဂၤလန္ ေအာက္စဖိုု႕ဒ္ မွာ မာစတာ သြားတက္ခဲ့ တယ္လို႕ ေရးထား သည္။ ၁၉၃၀ ျပည့္ လြန္ ႏွစ္ေတြ ဆီကပဲ..။ ကာလကတၱား တကၠသိုလ္ လက္ေအာက္ခံ အျဖစ္ကေန.. ခြဲထြက္ လိုက္တာ ကမွ.. ၁၉၂၀ ဆိုေတာ့....ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ၾကီး ရယ္လို႕.. ၀ံ့၀ံ့ၾကြားၾကြား နဲ႕ အင္တိုက္ အားတိုက္ အျဖစ္ဆံုး အခ်ိန္ ေတြ ျဖစ္ မည္ ။

ပံုထဲမွာ လည္း..အင္းလ်ားေဆာင္ၾကီး ၾကည့္ရတာ..အေတာ္ ရွင္းလင္း သစ္လြင္ ေနေသးသည္ ။ အေဆာင္ၾကီး ရဲ႕ အလယ္ ေခါင္ ကြင္းျပင္ ၾကီး ထဲမွာ ရိုက္ထား တဲ့ ပံုေလး...လက္၀ဲဖက္ နားက.. မိန္းေဟာလ္.. အစည္းအေ၀း ခန္းေပါ့.. ရိုးေကာလ္ ခန္း လို႕ပဲ.. အလြယ္ ေခၚၾကတာပဲ။ အေဆာင္ ရဲ႕ ေရွ႕ေပါက္ အင္းလ်ားလမ္း ဖက္က..၀င္တာနဲ႕.. ဧည့္ခန္း ဆင္၀င္ ၾကီးကို ေက်ာ္လိုက္ရင္.. အဲဒီ အလယ္ ျမက္ခင္း ၾကီးကို ေရာက္ျပီး.. ရိုးေကာလ္ ခန္းၾကီးကို တန္းေန ေအာင္ ျမင္ရ ျပီ။ ဟိုးဖက္..လက္ယာဖက္ ေက်ာင္းေဆာင္ က....ညာေတာင္ပံ အေဆာင္ၾကီးေပါ့ ။ အဲဒီ ေအာက္ေထာင့္က..အစြန္ဆံုး arc အခံုးေလးက...ကိုယ္တို႕ ေရာက္ခါစ ေနခဲ့တဲ့.. 117 ေရွ႕က..စၾကၤန္ေပါ့ ။ အယ္.. သရဲ ေျခာက္တဲ့.. မယ္ဇလီ ပင္ၾကီး က..အဲဒီတုန္းက.. လူတရပ္ေလာက္ ေလး ရွိေသး ပါလား.....ေသာက္ေရကန္ ၾကီး ေတာ့..မရွိေသးဘူး ။ အေရာင္ေဖ်ာ့ ေနတဲ့..ကပ္လ်က္ အေဆာက္အဦ နဲ႕ ျပတင္းေပါက္ေတြက..ေလွခါး ခန္း နဲ႕ အေပၚေအာက္..အိမ္သာ ေရခ်ိဳးခန္း အတြဲၾကီး တခုလံုး။ အဲဒီ ေနာက္ဖက္ ကို ဆက္ျပီး .. extension ေဆာင္ေတြ သြားတဲ့ လမ္း.. ။ ေနာက္ကို ဆင္းလိုက္ရင္..ထမင္းစား ေဆာင္..။ အင္းလ်ား ေဆာင္ ၾကီး ကလည္း.. ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ၾကီး နဲ႕ အတူ ေဆာက္ ခဲ့တာမို႕.. စိန္ရတု တိုင္လို႕..ခုဆို ရာျပည့္ေတာင္ နီးလာျပီပဲ။ အဲဒီ တုန္းက ေခၚတာေတာ့..အင္းလ်ားေဟာလ္ ေပါ့ ။ ေျပာရရင္.. အင္းလ်ား နဲ႕ အင္းယားေတာင္ ဘယ္ဟာ အမွန္ ယူရ မလဲ မသိ။ အေဆာင္ေရွ႕ မ်က္ႏွာစာ မွာ အုတ္ကို ထြင္းေရး ထားတာေတာ့.. “ အင္းလ်ား” ပါပဲ။ ဘယ္လို ေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕က.. ယပက္လက္ နဲ႕ ယား ၾက သလဲ မသိ။

ခု ပံုုထဲက .. ေက်ာင္းသူ တသိုုက္ ၾကည့္ ရတာေတာ့..အားလံုုး..ဘိုုကျပား ေတြ ခ်ည္း ျဖစ္ပံုေပၚသည္ ။ စာထဲက... သူငယ္ခ်င္း အမည္ေတြ ထဲမွာ ေတာ့.. အခု UNICEF မွာ ေရာက္ေနတဲ့.. ဘူမိ ေဗဒမွာ..ဆရာမ တေယာက္ အျဖစ္ လူသိမ်ား ခဲ့တဲ့.. ေဒါက္တာ ရင္ရင္ႏြယ္ ရဲ႕ အေမ.. ေတာင္ၾကီး ကေမၻာဇ ေက်ာင္းအုပ္ၾကီး..ေဒၚမီမီခိုင္ ကို ေတာ့.. ေတြ႕လိုက္ မိသည္။ အဲဒီ ကာလ ေတြ ကဆိုု... အင္းလ်ားမွာ...လူထုု ေဒၚအမာ တိုု႕ ပညာေရး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းအုုပ္ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္ျမ တိုု႕ အပါအ၀င္.. သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသူ ေတြ လည္း အတူ ရွိေန ေလာက္ ျပီ ေပါ့..။ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ (မခင္ျမ) ကေတာ့...၁၉၃၈ ေက်ာင္းသား သပိတ္မွာ ပါခဲ့တယ္ ဆိုေတာ့ .. နဲနဲ ေနာက္က် မည္ ထင္သည္။ အင္းလ်ားမွာ ေနခဲ့တယ္ လို႕ အတိအက် ေဖာ္ျပထားတာ မေတြ႕ ရေပ လို႕..သူရိယ သတင္းစာ မွာ..အခန္းဆက္ အျဖစ္ ေရးခဲ့တဲ့.. “ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူ” ဆိုုတဲ့ ၀တၱဳေလး က ေတာ့ အင္းလ်ားေဆာင္သူ ေတြ ရဲ႕ ေပ်ာ္စရာ အေတြ႕အၾကံဳ ေလးေတြ ကိုု.. ဇ၀န ရဲ႕ “ေကာလိပ္ေက်ာင္းသား” နဲ႕ အျပိဳင္ ေရးခဲ့ တယ္လို႕ ဆိုထား ဘူး သည္။ အဲဒီ စာအုုပ္ေလး ျပန္ထုတ္ေတာ့ ေတာင္... ဆရာမၾကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ က.. ငယ္စဥ္ အေတြး အေရး ေတြ မိုု႕ ....ခပ္ ရွက္ ရွက္ ျဖစ္ ရ တယ္ လိုု႕.. အမွာစာ မွာ ဖတ္ ဘူး လိုုက္သည္။

( courtesy of Bo Bo )

တကၠသိုုလ္ အေၾကာင္းေလး ေတြ ျပန္ေတြး..ျပန္ေရး ရင္း..လက္တေလာ ဖတ္ ျဖစ္ ေနတဲ့..မႏၱေလး တကၠသိုလ္ ျမန္မာစာ ပါေမာကၡ ေဟာင္း ဆရာၾကီး ဦးခ်မ္းျမ ( ျမေကတုု )ရဲ႕ “ေႏွာင္းေခတ္ တကၠသိုုလ္ ဘ၀ မွတ္တမ္းမ်ား” စာအုပ္ ထဲမွာ ဆိုုလည္း.. တကၠသိုလ္ၾကီးက... သူတိုု႕ ေခတ္ အခါက.. ခမ္းနား ခဲ့လိုုက္တာ..ဆိုုတာ....။ ေျပာေတာ့...ကိုုလိုုနီ ေခတ္ ဆိုုေတာ့ လည္း..ၾကီးက်ယ္ ခဲ့လိုုက္တာလိုု႕ပဲ ေျပာရမလား...။ ဆရာၾကီး အေခၚ နဲ႕ ဆိုု..ျဗဴရိုုကရက္ ေက်ာင္းသား ပံုုစံ.. ၀င္ေအာင္..ထမင္းစားေဆာင္..ဒိုင္းနင္းေဟာလ္ ဆင္းရင္ေတာင္..၀တ္စံုု ျပည့္ နဲ႕ ဆင္း ၾက ရတာ ... ။ ေဘးမွာ လည္း.. တိုက္ပံု ေခါင္းေပါင္း..တူညီ ၀တ္စံု နဲ႕..စားပြဲထိုး ၀န္ထမ္း ေတြက.. အဆင္သင့္ ေစာင့္ ေပး ေနၾက သည္တဲ့..။ ဘတ္တလာ တိုု႕ ဗာဆာ တိုု႕ အေခၚအေ၀ၚေတြက အစ...ဘို လို။ သိရိ ေဆာင္က..ဘင္တန္..ဒဂုုန္ေဆာင္က..၀ယ္လင္တန္ ..ေရႊဘိုေဆာင္က.. ေနာ့သ္ ေဟာလ္ .. အဓိပတိ လမ္းၾကီးက..ခ်န္စလာ..။ ေခၚေတာ့..အိုုင္ေအ ဂ်ဴနီယာ.. ဘီေအ စီနီယာ တဲ့...။ ဆရာ ေတြ ကလည္း.. အဂၤလိပ္ နဲ႕ အိႏၵိယန္း ေတြသာ အမ်ားစု။ ျမန္မာျပည္က..တကၠသိုုလ္ၾကီး ဆိုေပမယ္ လို႕.. ျမန္မာ လို မေခၚ မေျပာတာ တာ ထားဦး.. သင္ ၾကား စရာ ျမန္မာစာ နဲ႕.. ျမန္မာစာ ဌါန ဆိုုတာေတာင္ မရွိခဲ့ လိုု႕.. ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္ … ဦးေဆာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တဲ့... ျမန္မာစာ တည္တံ့ ျပန္႕ပြားေရး အားထုတ္ၾကိဳးပမ္း မူေတြ အေၾကာင္း ျပန္ဖတ္ ရ ေတာ့... ၾကက္သီး ထမိ ေလာက္ ေအာင္ ထိ။

ကိုလိုနီ ေခတ္ ..ပထမဦးဆံုးေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳး ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာၾကီး အျဖစ္ နဲ႕ ဆရာၾကီး ဦးေဖေမာင္တင္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့တဲ့.. ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ခဲ့တဲ့.. ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ၾကီး မွာ.. “တကၠသိုုလ္” ဆိုုတဲ့

အေခၚအေ၀ၚ ကိုယ္တိုင္ က..စလိုု႕ ... ဆရာၾကီး သညာေပး ခဲ့တဲ့.. ျမန္မာ စာလံုး ေတြ နဲ႕ပဲ.. ျမန္မာျပည္က.. ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ၾကီး ဆိုျပီး ခမ္းနားလာ ခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ၀ိဇၹာ..သိပံၸ.. ဓါတုု..ရူပ..ဇီ၀.. ဘာသာရပ္ အမည္ေတြ.. ဥပစာတန္း...ဂုုဏ္ထူးတန္း ဆိုုတဲ့ စာသင္ႏွစ္ ေတြ ..နည္းျပ..ကထိက..ပါေမာကၡ ဆိုုတဲ့ ရာထူး အဆင့္ေတြ အဆံုုး...ျမန္မာျပည္မွာ..ျမန္မာလို ပဲ ေရးသား ေျပာဆို နိုင္ေအာင္.. ျမန္မာစာ ဆိုုတဲ့ ဘာသာရပ္ကိုု ခန္႕ခန္႕ညားညား ျဖစ္ေအာင္..ေလ့လာသင္ယူ သင့္တဲ့ ဘာသာရပ္တခု ျဖစ္လာေအာင္.. ဒီ တကၠသိုုလ္ၾကီးမွာ အားသြန္ ခြန္စိုက္ ထူေထာင္ ခဲ့ၾက တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ...။ ေခတ္စမ္း စာေပ..ျမန္မာစာသစ္ ဆိုတာကို ေဖာ္ထုတ္ ျပ ခဲ့တဲ့ ကာလေတြ။

ျပန္ၾကည့္ေတာ့...ျမန္မာ့ သမိုုင္း.. ျမန္မာ့ စာေပ မွာ အမြန္အျမတ္ထား.. ေက်ာ္ၾကား ထင္ရွား ခဲ့တဲ့ လူေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ကို လည္း .. အဲဒီ တကၠသိုုလ္ၾကီး ကပဲ..မ်ိဳးေစ့ ခ် ေပး ခဲ့ တာပင္.. ။ အဲဒီ တုုန္းက.. တကၠသိုုလ္ တေက်ာင္းလံုုးမွ ေက်ာင္းသား ေထာင္ဂဏန္း ေလာက္သာ ရွိတယ္ လို႕ဆိုုေတာ့.. ဘိုုကျပားေတြ... နိုုင္ငံျခားေက်ာင္းသား ေတြ ဖယ္ လိုက္ ရင္... ဗမာ ေက်ာင္းသား အုုပ္စုု ဆိုုတာ.. ရွိလွမွ.. အခုေခတ္..ေမဂ်ာ တန္း တခု စာ ေလာက္ သာ ရွိေပ လိမ့္မည္.. ။ သင္ယူ တဲ့ ဘာသာ ရပ္ ေတြ တူတာ မတူတာ အပထား.. တေယာက္ နဲ႕ တေယာက္ မ်က္မွန္းတန္း မိၾက... ေက်ာင္းေဆာင္ ေတြ တူၾက.. လွဳပ္ရွား မူေတြ မွာ..စုု မိ ၾက နဲ႕...ဘယ္ေလာက္ အားရ စရာ ေကာင္း ခဲ့ မလဲ ေနာ္။ ဆရာၾကီး ျမေကတုု စာ အုုပ္ထဲ မွာ ဆိုု..သမဂၢ မဂၢဇင္း (အိုးေ၀) အယ္ဒီတာ သခင္ ေအာင္ဆန္းက..စလိုု႕...ငရဲေခြးၾကီး လြတ္ေနတဲ့ ညိဳျမ.. သိန္းေဖျမင့္…ဒဂုုန္တာရာ..မင္းသုု၀ဏ္.. သိပၸံ ေမာင္၀.. ေဇာ္ဂ်ီ... ေမာင္ထင္.. မန္းတင္.. ထင္ၾကီး.. တို႕ အလယ္...ေက်ာင္းသံုး ျမန္မာစာ ဖတ္စာအုပ္ေတြမွာ..သင္ယူ ခဲ့ ရဖူးတဲ့.. ကဗ်ာ..စကားေျပ ေတြ ရဲ႕ စာဆိုေတြ ျဖစ္တဲ့..ကုုသ ..ေမာင္အာယုု.. ခင္ေလးေမာင္.. ခင္ေစာမူ တိုု႕ အဆံုုး... အားလံုး က.. အဲဒီ တ ေခတ္ တခ်ိန္ ထဲမွာ.. ခင္မင္ သိကၽြမ္း ပတ္သတ္ ေနၾကတဲ့ .. တရြာတည္း ေပါက္ ျမကၽြန္းညိဳ သားေတြ...။ သူေရး တဲ့ အထဲမွာ...အင္းလ်ားသူ...ျမမဥၨဴ ( လူထုု ေဒၚအမာ) မအုုန္း (M.A ေဒၚအုန္း) .. ေဒၚရီၾကိန္ ...တိုု႕ နာမည္ ေတြကို ...ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ထဲ့သြင္း ေရးသား ထား ေသးသည္။ အဲဒီ တုုန္းကေတာ့... ရတနာ တိုု႕ ဘာတိုု႕ မေပၚေသးေတာ့... အင္းလ်ား သည္သာ... တပင္တိုင္ ျမနန္း ျဖစ္ ေန ခဲ့လိမ့္ မည္ ထင္သည္။

အိုးေ၀ ဦးညိဳျမ စပ္ခဲ့တဲ့... ရွားရွားပါးပါး..အေပ်ာ္ ကဗ်ာ ေလး တပုဒ္ကို ပဲ..ၾကည့္အံုး..။

အင္းလ်ား

အင္းလ်ားကျပန္၊

ျမားမွန္သူ ေမာင္ညိဳျမကိုလ၊ကယ္ၾကပါဦး။

သည္ဘဝကိုျဖင့္ သည္မွ် တန္ပါၿပီလို႔၊

မာန္ဖီကာ အားကုန္တင္းေသာ္လည္း၊

(ကိုႀကီးေဇာ္ေရ) ျငင္းလ်က္နဲ႔႐ံႈး။

ေမာင္ညိဳျမ (အိုးေဝညိဳျမ)

၁၉၃၆ ဒီဇင္ဘာလ၊ စာဆိုေတာ္မဂၢဇင္း

( ေရႊ၀ါေျမ ဘေလာ့က..ေတြ႕ပါသည္)

ဆရာၾကီး ျမေကတု ေတာင္..အသက္ ၇၀ ဆယ္ေက်ာ္ ေရာက္မွ .. ေရးခဲ့တာ ဆိုု ေပမဲ့ လို႕.. အေၾကာင္းအရာ အေရးအသားေတြက..နူပ်ိဳ လတ္ဆတ္ ေနသည္။ ကိုုယ္တိုုင္ ေတာင္..စာအုုပ္ အဖံုုးေပၚက.. ေဒါက္ရွာ ဆံထံုုး..ပိတ္ရင္ဖံုုး နဲ႕ ကိုုလိုုနီ ေခတ္ တကသိုုလ္ ေက်ာင္းသူ ျပန္ျဖစ္သြား မိေသးသည္။ တကယ္ေတာ့..တကၠသိုလ္ ေန႕ရက္ေတြ ဆိုုတာမ်ိဳးက.. ငယ္ရြယ္ နုုပ်ိဳမူ ေတြ နဲ႕..ေထြးဖက္ ခဲ့ၾကတာမိုု႕...ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ဖတ္ဖတ္.. ဘယ္သူ႕အတြက္ မဆိုု..ဘယ္အရြယ္ အတြက္ မဆိုု..အျမဲ နုပ်ိဳ လန္းဆတ္ လိုု႕ ေနတာပါပဲေလ။ ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ျမဴးဖြယ္ရာ.. တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀ ကေမာက္ကမ ေတြ ေနာက္မွာေတာ့... ၀ံသာနုု အေရး.. လြတ္လပ္ေရး ၾကိဳးပမ္းမူ ေတြ..။ ၁၉ ၃၆ နဲ႕ ၁၉ ၃၈ ေက်ာင္းသား သပိတ္ ေတြ...။ ေနာက္ေတာ့... ဒုုတိယ ကမၻာစစ္ၾကီး.. ေရာက္လာ ခဲ့သည္ ။

လြတ္လပ္ေရး ရျပီးစ... ရန္ကုုန္ တကၠသိုုလ္ၾကီး...ရဲ႕ အေၾကာင္း ေတြ ကို လည္း.. သူ႕ေခတ္ သူ႕အခါ အလိုက္.. အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးသား ဖြဲ႕ႏြဲ႕ လြမ္းဆြတ္ ခဲ့ ၾကတာ ေတြ ဖတ္ ဘူး ခဲ့ျပီ ။ ဆယ္စု ႏွစ္ေတြ.. တထစ္ ျပီး တထစ္ ေက်ာ္ ျဖတ္ ရင္း…လြတ္လပ္ ပြင့္လင္း လာတဲ့.. ပါလီမန္ ဒီမိုုကေရစီ ေခတ္ ရန္ကုုန္ တကၠသိုုလ္ၾကီး... ။ ကိုုလိုုနီ လက္ ေအာက္က..ရုုန္းထြက္ လြတ္ေျမာက္ နိုုင္ ခဲ့ ျပီးမွ... အာဏာရွင္ ေသနတ္ ေျပာင္း၀ ေအာက္ ျပန္ေရာက္ခဲ့ ရတဲ့... ၆၂ ဆဲဗင္း ဇူလိုုင္ အလြန္... ရန္ကုုန္ တကၠသိုုလ္ၾကီး...။ ဇူလိုုင္ ၀ိညဥ္ ေတြ... အဖန္ ဖန္ ျပန္ နိုုးထ ခဲ့တဲ့... ဦးသန္႕ လွဳပ္ရွားမူ တကၠသိုုလ္ၾကီး... မွိဳင္းရာျပည့္.. တကၠသိုုလ္ၾကီး... ရွစ္ေလးလံုုး တကၠသိုုလ္ၾကီး... ။

-
အဲဒီလို သမိုင္းေတြ ဒင္းၾကမ္း အျပည့္ သယ္ေဆာင္လာတဲ့ .. ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ၾကီးရဲ႕ စိန္ရတုု ခရီးရွည္ ၾကီး ကို.. ဘယ္လို မ်ား ေဖာ္က်ဴး က်င္းပ ေလ မလဲ ဆိုတာကို.. လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က .. စိတ္၀င္ စား ေန ခဲ့ ၾကသည္။ အဲဒီ အခ်ိန္ က.. ဘုန္းတန္းခိုး အာဏာ ေတာက္ပ ေန တဲ့.. ပညာ က်န္းမာ ကို တာ၀န္ယူ ထားတဲ့..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ခင္ညြန္႕က..ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ စိန္ရတု ၾကီးကို.. အၾကီးအက်ယ္ တာ၀န္ယူ ဦးေဆာင္ က်င္းပဖို႕ ျပင္ဆင္ ေနျပီး စိန္ရတု ခန္းမ ၾကီးကို လဲ.. တႏွစ္ အတြင္း..အျပီး ေဆာက္ဖို႕ လမ္းညႊန္ခ်က္ေတြ ေပးေနတာ.. သတင္း ေတြမွာ.. ျမင္ ေန ၾကားေန ရ ျပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕ ေက်ာင္းမျပီးပဲ တႏွစ္ ေက်ာ္ ေလာက္ ေနသြား ခဲ့ ဘူးတဲ့..ပဲခူးေဆာင္ ၾကီး လည္း.. ေန႕ခ်င္း ညခ်င္း ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါ ေတြ ေတာက္ပ လာ သည္။ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာ ၾကီး ျဖစ္လာမဲ့.. ေမာင္ေအာင္ဆန္း ေနခဲ့တဲ့..ပဲခူး ေဆာင္ မဟုတ္ ေတာ့ပဲ… ပညာက်န္းမာ ဥကၠဌ ၾကီး ျဖစ္လာမဲ့..ေမာင္ခင္ညြန္႕ ေနခဲ့တဲ့..ပဲခူးေဆာင္ ၾကီး ျဖစ္ သြား ခဲ့ သည္။တခ်ိန္ ထဲမွာပဲ… သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသူ ေတြ ေန ခဲ့တဲ့.. အင္းလ်ားေဟာလ္ ၾကီး ကလည္း.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ညြန္႕ ကေတာ္..ေဒါက္တာ ခင္၀င္းေရႊ ေနခဲ့ဖူး တဲ့.. အင္းလ်ားေဆာင္ ၾကီး ျဖစ္သြား သည္။

-

အေဆာင္ အသီးသီး က.. ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူ ေဟာင္း ေတြ.. ျပန္လည္ ခ်ိတ္ဆက္ၾကသည္..။ အာဏာ ရွိသူ.. ရာထူး ရွိသူ.. နာမည္ေက်ာ္သူ.. ေငြေၾကး တတ္နိုင္သူ မ်ား..အပါအ၀င္.. တကၠသိုလ္ၾကီးမွာ ခိုလွံဳခဲ့ ဖူး သူ အေပါင္း.. ျပန္လည္ ေတြ႕ဆံု ၾကသည္။ စည္းေ၀းၾကသည္.. စိန္ရတု မဂၢဇင္းေတြ ထုတ္ဖို႕.. အမွတ္တရ သစ္ပင္ ေတြ စိုက္ဖို႕.. မိတ္ဆံုစားပြဲ ေတြ လုပ္ဖို႕..ဓါတ္ပံုျပပြဲ ေတြ လုပ္ဖို႕.. မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြကို ၾသ၀ါဒ ေခၽြဖို႕… စံုလုိ႕..စံုလို႕..။
-

တရက္ ..အိမ္မွာ.. ေဖေဖ့ ကို… ဒဂုန္ေဆာင္ သူငယ္ခ်င္းေဟာင္း ေတြ လာေခၚ ေတာ့..“ သမိုင္း အမွန္ေတြ ေဖာ္ထုတ္ ခြင့္ မရတဲ့.. စာေစာင္ေတြ ဘာလိုု႕ ထုုတ္မလဲ... ဟန္ေဆာင္ ပန္ေဆာင္ ပြဲ ေတြ.. စိတ္ မ၀င္စား ဘူးကြ… ငါ ကေတာ့..စိန္ရတု ကို သပိတ္ေမွာက္ တယ္…” လို႕ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ဂြက်က် ေျပာ လႊတ္ လိုက္ သည္။
-

အေဆာင္ ျပန္ေရာက္ ေတာ့.. မမျမက.. “ ဒီႏွစ္ ဒင္နာ ကို အၾကီးအက်ယ္ လုပ္မယ္.. ေက်ာင္းသူ ေဟာင္းၾကီးေတြ အမ်ားၾကီး လာၾကမယ္…” လို႕ ရိုးေကာလ္ မွာ ေျပာသည္။ ရံုးခန္းထဲ သြားေတာ့ လည္း..

“ ညည္းတို႕ေတာ့.. တကယ့္ စိန္ရတု ၾကီး ကပ္ လြတ္ေတာ့မွာ ေပါ့…ဒါေပမဲ့..ခုကတည္းက.. အၾကိဳျပင္ဆင္ မူ ေတြ လုပ္ရမယ္..ဒီႏွစ္ အေဆာင္မွာ…ပြဲေတြ လွဳပ္ရွားမူ ေတြ မ်ားမ်ား လုပ္မယ္.. မမေရႊ လည္း..ခဏ ခဏ လာလိမ့္မယ္.. စည္းကမ္း ရွိရွိ ေနၾက.. ” လို႕ ဆို ေလ သည္။
-

သူကေတာ့..ထံုးစံ အတိုင္း..ေခါင္းထဲ သိပ္မထဲ့.. ေျပာင္ေခ်ာ္ ကပ်က္ လုပ္ခ်င္ စိတ္ သာ ရွိ သည္။ သပိတ္ ေမွာက္ ရေအာင္ လည္း.. သပိတ္က ဘယ္ေနမွန္း မသိ။ စိန္ရတု..မတုခ်င္ကာ မွ ေနေရာ.. ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ဒင္နာ ကိုေတာ့.. ေကာင္းေကာင္း ႏႊဲရမယ္ လို႕သာ ခပ္ေပါ့ေပါ့ ေတြးမိသည္။ တကယ္လည္း အဲဒီ ႏွစ္က.. မမျမ..ပြဲေတြ တအား လုပ္သည္။ အေဆာင္ကို ဧည့္သည္ ေတြ ခဏ ခဏ လာသည္။

-
မမျမ ေျပာတဲ့.. “မမေရႊ” ေတာ့.. မသိ..အဲဒီ ႏွစ္က..အေဆာင္မွာ... စိုုစိုုေျပေျပ.. ခန္႕ခန္႕ညားညား အမ်ိဳးသမီး ၾကီးေတြ.. အ၀င္အထြက္ အေတာ္ မ်ား ခဲ့သည္။ ဓါတ္ပံု ျပပြဲ အတြက္.. ဓါတ္ပံုေတြ ၾကိဳတင္ စုေဆာင္း တာ လို႕ ေတာ့ ေျပာသည္။ အဲဒီ အခ်ိန္ က်ေတာ့.. စာေမးပြဲ လည္း နီးျပီ မို႕.. သူတို႕လည္း..ကိုယ့္ အာရံု နဲ႕ကိုယ္ စိတ္မ၀င္ စား နိုင္ေတာ့…။

-
ဘာပဲေျပာေျပာ...မမျမ ေက်းဇူးေတြ ကေတာ့.. မနည္း ပါ.. ။ သူပဲ မိုု႕..လုုပ္လည္း လုုပ္နိုုင္သည္။ ဂုုဏ္လည္း ယူ တတ္သည္။ မင္းကြန္း ဆရာေတာ္ၾကီး..ပ်ံလြန္ေတာ္ မမူခင္ေလးတင္ ပဲ.. အေဆာင္ကုိ မရမက ဖိတ္ ျပီး ဆြမ္းကပ္ လို႕.. ရွားရွားပါးပါး သူတို႕ ဖူး လိုက္ရသည္။ ေ၀းေ၀းလံလံ ရွမ္းျပည္က ...ကံုုလံုု ဆရာေတာ္ၾကီး ကိုုလည္း..မမျမ ေက်းဇူးနဲ႕..ဖူးခဲ့ ရသည္။ မမျမ ကိုးကြယ္ တဲ့… ေခ်ာင္း၀ ဆရာ ေတာ္ ၾကီး လည္း..အေဆာင္ကို ခဏခဏ လာသည္။ တည ဆို.. သူတို႕လည္း ပ်င္းပ်င္း နဲ႕ ရွိေနတုန္း... “ေခ်ာင္း၀ ေက်ာင္းကို သြားမယ္.. ဘယ္သူ ေတြ လိုက္မလဲ ”..လို႕ ေအာက္ထပ္ ရံုးခန္းေရွ႕က.. အတြင္းေရးမွဴး မမိုး၀ါ ေအာ္သံ ၾကားတာနဲ႕ .. ရံုးခန္း နဲ႕ နီးတဲ့..သူတို႕ တသိုက္..“ ပ်င္းတယ္ဟာ..ညဖက္ ကား လိုက္ စီး ၾကမယ္” ဆိုျပီး..တေပ်ာ္ တပါး လိုက္သြား ဘူးသည္။ ဆရာေတာ္ ဖူး ရတာ..ကုသိုလ္ ရမရ ေတာ့..မသိ.. အေတာ္ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေတြ ေတာ့ ျမင္ခဲ့ ရသည္။ မင္းသား မင္းသမီး ေတြ ကိုးကြယ္ၾကတဲ့..ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္းမို႕ ထင္သည္။ မင္းသား မင္းသမီး ပံုေတြ ခ်ိတ္ထားတာ လည္း ေတြ႕ခဲ့ ရသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီး ျပတဲ့ .. သူ႕ေမြးေန႕ အတြက္.. ယိုးဒယားက.. ဒကာမ တေယာက္.. ထိုင္း အဲေ၀း နဲ႕ ပို႕ေပးလိုက္တာ ဆိုတဲ့ .. တခန္းလံုးျပည့္ ေနတဲ့.. သစ္ခြ ပန္းေတြ လည္း ျမင္ခဲ့ ရသည္။ အေဆာင္ ဒင္နာ မွာ ျပမဲ့..အျငိမ့္ ကိုေတာင္.. ေခ်ာင္း၀ ဆရာေတာ္ၾကီး ၾကည့္ဖို႕..ဘုရားခန္းထဲမွာ.. သီးသန္႕ ေဖ်ာ္ေျဖ ၾက ရေသးသည္။
-

အင္းလ်ား အေၾကာင္းေတြ သူေရး ေနတယ္ ဆိုုေတာ့.. သူ႕အမ ( မယုု) က ေတာင္.. မမျမ အေၾကာင္း.. စာတပုုဒ္မွာ..လြမ္းဆြတ္ သတိရ ရင္း.. မွတ္ခ်က္ ေပးလာ ေလ သည္။

-
“နင့္စာေတြ ဖတ္ရင္း မမၿမရဲ့ ေက်းဇူးေတြကို လြမ္းမိ ပါရဲ့။ အင္းလ်ားက မမၿမရဲ့ ဦးေဆာင္မွုနဲ႕ လွဳပ္ ရွား တက္ႀကြမွဳ ေတြ အၿပည့္ ရွိေနခ်ိန္မွာ တို႕ ရတနာႀကီး ကေတာ့ အပ်ိဳၾကီး တကိုယ္တည္း။ ရတနာ ေရာက္စက ေနေတာင္ မေနတတ္။ အင္ၾကင္း တုန္းက မမၿမ လက္ေအာက္မွာ ေမာင္ႏွမေဆာင္ ခေပါင္းနဲ႕ တတြဲတြဲ ဒင္နာေတြ ဘုရားကိုးဆူ အၿပန္အလွန္ သြားၾက ကဲၾက။ ပင္းယေဆာင္နဲ႕ ေတာင္ ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲေဆာင္ လွမ္းေတာ္ၿပီး ကို++++ တို႕ေတြ ညေနတိုင္း အင္ၾကင္းမွာ လာၿပီး ဘက္စကတ္ ေဘာ ေဆာ့ၾက ကစားၾက။ မမၿမရဲ့ ကြန္ထရုိး ေအာက္မွာ ငွက္ေပ်ာသီး ဆႏြင္းမကင္း တဗန္းနဲ႕ ပြဲလယ္ တင့္ခဲ့တာေတြ လြမ္းမိပါရဲ႕..။ IR က မိန္းမေတြ ႏိုင္ငံတကာ နဲ႕ မဆက္ဆံ တတ္ခင္ ေက်ာင္းသား ေရးရာ သြားၿပီး အေဆာင္ဆန္ ေကာင္းေကာင္း ေပးဖို႕ ႏုိဆီခြဲတမ္း ပိုရေအာင္ ေၿပာတတ္ဖို႕ သင္ေပးခဲ့ တာေတြ … နံရံကပ္ စာေစာင္ လုပ္ဖို႕ ဆရာ ဦးခင္ေမာင္ညိဳ(ေဘာဂ)ကို ဘယ္လို အပူကပ္ဖို႕ သင္တာေတြက ခုေတာ့ လူ႕ဘ၀ၾကီး ထဲမွာ ေပါင္းတတ္ သင္းတတ္ ေနတတ္ေအာင္ က်င့္ေပး ခဲ့တာပဲ။ မမၿမကို ေက်းဇူး အၿပည့္နဲ႕ လြမ္းမိပါရဲ႕…” တဲ့။

-
ဟုုတ္ေတာ့ ဟုုတ္တယ္။ လူမွန္ ေနရာမွန္ လိုု႕ပဲ ေျပာရမလား..ဘာပဲ ေျပာေျပာ.. မမျမ က... cheer leader ေကာင္း တေယာက္.. အေဆာင္မွဴး ေကာင္း တေယာက္ပါပဲ။ အခမ္းအနား ေတြ ရွိတုိင္း..ေက်ာင္းသူ ေတြကို.. သင့္ေတာ္သလို.. ေနရာထား သင္ၾကားေပး တတ္တာ။

-
ကိုုယ္တိုုင္ ေတာင္.. စာအုုပ္ေတြ ထဲက လို.. ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ သာ.. ေလ ွ်ာက္ ေတြး ေန တတ္ တာ.. လက္ေတြ႕က်ေတာ့.. မယုု တိုု႕လိုု လည္း..သြက္သြက္ လက္လက္ မရွိ... မမိုုး၀ါ တိုု႕လိုု လူအျမင္ကပ္ ခံျပီး.. ေရွ႕ထြက္ ရဲ တာ လဲ မဟုုတ္... မမျမ လိုု.. အေဆာင္မွဴးၾကီး အျဖစ္ နဲ႕.. ပြဲေတြ လမ္း ေတြ တာ၀န္ ခံ လုုပ္ဖိုု႕ မ်ား ဆိုု...ေ၀း..ေ၀း..ေ၀းပါ့။

ေအးေလ...လူတိုုင္း က..ေနရာတိုုင္း အတြက္ ေတာ့...မသင့္ေတာ္ နိုုင္ဘူးေလ.. ဟုုတ္တယ္ မဟုုတ္လား...။

ေနပါအံုုး.. အင္းလ်ားေဆာင္ ပံုု ေတြ ရွာ ရင္း..သူ႕အေတြး ေတြ ဘယ္ ေရာက္ကုုန္ မွန္း ေတာင္ မသိ...။

ေဟာဒီ က ပံုတပံု က ေတာ့.. အင္းလ်ား ရဲ႕ အလယ္ ကြင္းျပင္ ၾကီး ကို နဲနဲ ျမင္သာ မယ္ ထင္သည္။

ညဖက္ ဆိုုေတာ့.. ေမွာင္ေနျပန္ သည္။ အဲဒါ ..ဒင္နာ ည ၾကီးေလ...။ ဒါေတာင္..ဒီလိုုပံုုေလး ေတြ ရဖုုိ႕.. သူတိုု႕ ေတြ.. မနဲ စိတ္ရွည္ သီးခံ ျပီး ေစာင့္ ရိုုက္ရတာ။ . ခုုလိုု.. ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ကင္မရာ ေတြ.. ဟန္းဖံုုး ကင္မရာ ေတြ ေပါလိုု႕ ကေတာ့..ဘာေျပာ မလဲ..။ အဲဒီ တုုန္းက.. တေက်ာင္းလံုုးမွာ.. မိန္းမ ေဆာင္ေတြ ထဲ ၀င္ျပီး.. ဓါတ္ပံုု ရိုုက္ တဲ့.. ဓါတ္ပံုုဆရာမ .. ဆိုုလိုု႕.. တကၠသိုုလ္ ဟန္စုုယဥ္ ဆိုုတဲ့.. အမ ၾကီး တေယာက္ပဲ ရွိ တယ္။ သူ႕ပံုုက.. ဆံပင္တိုုတိုု.. ရွဳတည္တည္.. ေယာက္က်ား ဆန္ဆန္ နဲ႕....အေျပာက သိပ္ခ်ိဳတာ မဟုုတ္။ သူ႕ေခတ္ ကိုုး။ သူ မိုု႕.. အေဆာင္မွာ ပြဲ တခုုခုု ရွိ လိုု႕..ည လာအိပ္ျပီ ဆိုု.. အေစာၾကီး ထဲက.. သြား မွာ ထား ရတယ္..ဘယ္အခန္းမွာ..အုုပ္စုုပံုု အလွပံုု ရိုုက္ခ်င္ပါ တယ္ေပါ့..။ သူ မလာ မခ်င္း.. သူငယ္ခ်င္းေတြ.. ႏွုုတ္ခမ္းနီ ေတြ ဆိုုးလိုုက္..ဖ်က္လိုုက္.. ဆံပင္ေတြ ျဖီးလိုုက္.. အက်ီ ၤ ေတြ တထည္ျပီး တထည္ လဲ လိုုက္ နဲ႕.. ထိုုင္ ေစာင့္ ရတာ။ အခုု ဒီပံုုေလး ေတာင္.. မွတ္မွတ္ ရရ.. ဒင္နာ ၾကီး တခုုလံုုး ျပီးမွ..လူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား..ရွင္းကုန္ ေတာ့မွ .. ညဖက္ ၂ နာရီ ေလာက္ ၾကီး ဆင္းရိုုက္ ရတာ ။
-

အဲဒီ အလယ္ကြင္းျပင္ ၾကီးက ေတာ္ေတာ္ ေလး က်ယ္ သည္။ လူေပါင္း သံုး ေလး ရာ ကိုု ဒင္နာ ခင္း နိုုင္ တယ္ ဆိုုေတာ့.. မွန္းသာ ၾကည့္ေတာ့..။ ဒင္နာ အတြက္ စင္ထိုးရင္ အျမဲလိုု..လက္ယာဖက္ ေတာင္ပံ မွာ ေနာက္ခံ ျပီး ထိုုးေလ့ ရွိ သည္။ အဲဒီ လိုု ရက္မ်ိဳးေတြ ဆိုု.. အေဆာင္မွာ.. သီခ်င္း တိုုက္ေပးတဲ့.. ဂစ္တာ သမားေတြ.. အျငိမ့္ ဆရာေတြ.. ေနာက္ခံ စာလံုုး ကပ္ေပး တဲ့ လူေတြ.. တီး၀ိုုင္း ဆရာ ေတြ... နဲ႕ စည္ကား ေနတတ္ သည္။ တျခား အခ်ိန္ ေတြ မွာေတာ့.. မမျမ အေဖၾကီး ရယ္.. မာလီ ဦးေအးကိုု ရယ္...အေဆာင္ေစာင့္ ေျချမန္ေတာ္ ကုုလားေလး ဦးတင္ေရႊ ရယ္..တခါတေလ.. ထမင္းစားေဆာင္က..ဘဦးေမာင္ေလး ရယ္က လြဲလိုု႕.... အဘယ္ ပုုရိသ မွ ၀င္ခြင့္ ရွိတာ မဟုုတ္။

ေဟာဒီ ပံုု ကေတာ့..သူ႕အတြက္ အမွတ္တရ အျဖစ္ဆံုုး.. ဘူမိ နက္သန္ အခန္း ၄၆ က..ပံုုေလးေပါ့။

ဓါတ္ပံုု ရိုုက္ ဖိုု႕..ရွင္းလင္း ထားလိုု႕ လားေတာ့ မသိ.. စားပြဲ ေပၚမွာ..စာအုုပ္ ေတြ သိပ္မရွိ။ ေရွ႕မွာ ခ်ျပီး..ဖတ္ခ်င္ ဟန္ ေဆာင္ ေနတဲ့..စာအုုပ္ က ခရစ္စတိုုဖာ လက္ေဆာင္ ေပးတဲ့.. The Practical Geologist ဆိုုတဲ့.. အေရာင္စံုု စံုု.. အရုုပ္မ်ားမ်ား နဲ႕ နုုိင္ငံျခား ျဖစ္ မူရင္း စာအုုပ္ တအုုပ္။ အင္း၀ စာအုုပ္ဆိုုင္ က..၀ယ္တယ္ လိုု႕ ေျပာတာေတာ့.. မွတ္မိ ေနသည္။ ယြန္းပန္းခ်ီ ကားခ်ပ္ေလး နဲ႕.. ယြန္းဆြမ္းအုုပ္...ယြန္းဇီးကြက္ကေလး ေတြ ရွိ ေနျပီ ဆိုုေတာ့... ပုုဂံ ပစ္ကနစ္ ခရီးက.. ျပန္ေရာက္ ျပီး ျဖစ္မည္.။ အဲဒီ ယြန္းပန္းခ်ီ ကားခ်ပ္ ေလးက.. ဟသာၤတ အသင္း က လုပ္တဲ့.. ပုဂံ ခရီးစဥ္ ကို လိုက္သြားရင္း.. လက္ေဆာင္လဲ ခဲ့ တာ..။ ေျပာရရင္ ေတာ့..ပုဂံ ခရီး ကလဲ..အမွတ္ ရ စရာ ပါပဲေလ...။

ပန္းအိုုးေလး ထဲက ..ႏွင္းပန္းေလး ေတြ ကေတာ့..အင္းလ်ားသူ ေတြ အတြက္ သိပ္မဆန္းလွ..။ ရိုုးေကာလ္ ျပီးလို႕.. အခန္းေပၚ ျပန္တက္ ရင္း ... အင္းလ်ားေဆာင္ အလယ္ လမ္းမ ၾကီး ရဲ႕ တဖက္ တခ်က္ မွာ..ရွိတဲ့.. ႏွင္းပန္း အျဖဴေလး ေတြ ကို ခူး တတ္ၾကတာ..သူ တေယာက္ထဲ မဟုုတ္..အေဆာင္သူတိုုင္း လိုုလိုု.. ။ စားပြဲ တင္ နာရီ ေပၚက.. ဆံပင္ ေရႊ ေရာင္ နဲ႕ ေကာ္ပတ္ ရုုပ္ကေလး က..ဖတ္တီး ေပး တဲ့ လက္ေဆာင္..။

နံရံမွာ ကပ္ထား တာက..“အကယ္၍” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာ စာရြက္ ကေလး..။

“သမီး ေက ...ေရွ႕ဆက္ရမဲ့..ဘ၀ မွာ..အားယူ နိုုင္ဖိုု႕..” လိုု႕ သမီး တေယာက္စီ ကိုု နာမည္တပ္ျပီး.. လက္ေရး နဲ႕ ဆိုုင္းထိုုး ေပးထား တဲ့ ေဖေဖ့ ရဲ႕လက္ေဆာင္...။ Kipling ရဲ႕ IF ကဗ်ာ..ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ဘာသာျပန္ ထား ျပီး.. အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ထုတ္တဲ့.. စာမူခြင့္ျပဳခ်က္ပါ.. ပံုႏွိပ္ ကဗ်ာ စာအုပ္ ပါးပါးေလး ကို တရြက္ခ်င္း ျဖဳတ္ျပီး ကပ္ ထားတာ ။ အခုုေတာ့...အဲဒီ အခန္းေလး ထဲက..အရိပ္ေတြ အားလံုး.. အတိတ္မွာ က်န္ခဲ့သလိုု.. တိုုေတာင္းလွ တဲ့.. လြတ္လပ္ အပ်ံသင္ ခ်ိန္ ေတြ.. ျပီးဆံုုး ခဲ့ျပီ...။ လက္ေဆာင္ ပစၥည္း ေတြ လည္း..တခုု မွ သူ႕ဆီမွာ ရွိ မေနေတာ့...။

သူ႕ဆီ မွာ က်န္ေန ေသးတာ ဆိုုလိုု႕... ဒီ ဓါတ္ပံုု ေလး ထဲက..ပံုုရိပ္ ငယ္ ရယ္..။

“အကယ္၍....
စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ေတြဟာ

မင္းအေပၚ မလႊမ္းမုိးေစဘဲ

စိတ္ကူးႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ....”

လိုု႕.. တခါ တခါ ရြတ္ဆိုု ၾကည့္ ျဖစ္ ေနေသး တဲ့.. “ အကယ္၍” ကဗ်ာ ထဲက.. ကဗ်ာ ပိုုဒ္ တခ်ိဳ႕ ရယ္ ..။

တကၠသိုလ္ၾကီး ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲက..ထြက္က် လာတဲ့..ဟိုတုန္းက..သီခ်င္းေလး ေတြ ရယ္..။

ျပီးေတာ့... သတိရလြမ္းဆြတ္ဘြယ္… အတိတ္ ငယ္ေလး ေတြ မ်ားစြာရယ္ ေပါ့..။